Waarom het belangrijk is om je grenzen op te zoeken

Afgelopen zondag ben ik met Youri samen naar Lattrop (Twente) gereden voor een overnachting in een sterrenkubus. Het was super fijn! Hoewel ik hiervoor best wel even mijn grenzen heb moeten opzoeken. Maar ik besefte achteraf dat dat eigenlijk zo verkeerd nog niet was! Ik zal je uitleggen waarom.

Waarom het belangrijk is om je grenzen op te zoeken

De overnachting in een sterrenkubus gaf ik vriendlief cadeau toen we 1 jaar samen waren. Dat was juni vorig jaar, maar door omstandigheden was het er niet eerder van gekomen deze overnachting te plannen.

Twee uur in de auto

Het ding waar ik nu mee in m’n maag zat was dat we ruim 2 uur moesten rijden. Dat wist ik vooraf, maar toen ik die overnachting boekte ging het net wat beter met me. Daarnaast wist ik dat Youri dit echt leuk zou vinden dus ik had het er toen ook wel voor over. Aangezien Youri geen rijbewijs heeft bleef er dus weinig over en moest ik achter het stuur. Zondagochtend brachten we eerst Milo naar Youri z’n ouders en daarna reden we door naar Twente.

We wilde eigenlijk vooraf een route uitstippelen met waar we onderweg zouden stoppen, zodat ik de 2 uur durende reis ook vol zou houden. Maar uiteindelijk hebben we dat niet gedaan omdat ik besefte dat dat weinig nut had. We besloten gewoon te gaan rijden en te stoppen als het nodig zou zijn, net zo makkelijk!

sterren kubus grenzen opzoeken ^ Sterrenkubus!

Lichamelijke vooruitgang

Hoewel de zon flink scheen en ik geen airco in de auto heb ging de reis erg goed. Het was niet erg druk op de weg en grotendeels hebben we lekker door kunnen rijden. 20 minuten voor we er waren wilde Youri even stoppen om z’n benen te strekken. Verder zijn we aan één stuk doorgereden. Dát alleen al verbaasde me enorm. Want autorijden vind ik meestal erg zwaar, nu besefte ik ook pas dat het eigenlijk wel wat beter gaat met mijn onderrug.

“Het heeft wel even mijn ogen geopend, het is me gewoon gelukt! Zo’n ervaringen geven me weer meer vertrouwen in mijn lichaam en in mezelf.”

Een paar weken terug had ik er enorm veel last van, alles was te zwaar; lopen, zitten, liggen, staan. Autorijden was toen ook echt een ellende. Maar ik besefte pas dat de pijn in m’n rug minder was geworden doordat ik zo’n lange reis heb gemaakt zonder veel last van mijn rug te hebben. Heerlijk besef moment! (Stom he, dat je die positieve dingen niet eens altijd bewust meemaakt? Zoals het hebben van minder pijn na een paar heftige weken?)

Grenzen opzoeken twente

Dankbaar dat ik kán autorijden

Autorijden is absoluut niet één van mijn hobby’s. Niet vanwege de pijnklachten, maar ik vind er gewoon weinig aan. Toen Youri en ik zondagavond in Twente naar een dorpje reden om wat te gaan eten besefte ik pas hoe dankbaar ik mag zijn. Dat ik kán autorijden, dat ik mijn rijbewijs heb kúnnen halen en een eigen auto heb waar ik al 2 jaar in rond rijd. Dat ik kan gaan en staan waar ik wil en letterlijk het heft in eigen handen heb.

Zo had ik het nog nooit eerder bekeken..

Weer terug naar huis

Maandag tegen de middag hebben we nog in een dorpje geluncht en op het terras gezeten en daarna gingen we weer richting huis. Nouja, eerst naar Youri z’n ouders om Milo op te halen natuurlijk ;). In de auto was het heet, we hadden de zon van voren en de blazers in de auto bliezen ondertussen warme lucht in plaats van koud. We zijn van tankstation naar tankstation gereden om telkens weer even af te koelen en wat te drinken. Maar dat was oké. We vonden het beide belangrijker om te doen wat goed is, dan om op tijd weer thuis te zijn dus dat was fijn.

grenzen opzoeken ^ Bij het tankstation.. Ik kan nog lachen! 🙂

Besef momentje op de terugweg

In de auto richting het vertrouwde Brabant besefte ik me hoe ik mezelf heb uitgedaagd. Hoe ik mijn grenzen heb opgezocht door gewoon de auto te pakken en te gaan en hoe góed me dat gedaan heeft. Ik had het er met Youri over en ook hij gaf aan dat het goed voor me was dat ik het gewoon deed.

Ik heb het gewoon gedaan!

Normaal als wij een overnachting boeken houden we rekening met de afstand, zodat het voor mij ook haalbaar is. In de auto terug naar huis zei ik tegen Youri: “Weetje wat nou zo leuk is? Als die sterrenkubus niet daar in Twente had gestaan waren we ook nooit die kant op gereden. Want ‘dat is veelte ver’. Terwijl ik het nu gewoon heb gedaan en het allemaal goed ging ook nog.”

Onbewust heb ik mezelf dingen onthouden

Mijn grens was altijd om maximaal anderhalf uur auto te rijden, langer hield ik niet vol. Dacht ik. Dat is wat ik ervaren heb de afgelopen jaren en daar heb ik me aan vast gehouden. Maar ik heb nooit onderzocht of dit eigenlijk nog steeds zo was. Onbewust heb ik mezelf dus dingen onthouden omdat ik dacht het niet te kunnen. Omdat dat jaren terug zo was.

“Natuurlijk had het ook anders kunnen gaan, dat ik wél veel last van mijn rug had gehad. Maar dat is een risico. Bij iedere uitdaging heb je 50% kans dat het goed uitpakt, dat heb ik nu wel geleerd.”

Tegelijkertijd besefte ik ook, dat dit heus niet alleen bij het autorijden zo is maar dat ik dit wellicht bij veel meer dingen doe. En dat ik wellicht niet de enige ben die zo handelt. Ik denk dat het gewoon goed is om af en toe eens te evalueren en minder vast te houden aan oude overtuigingen.

Het is een soort van uitproberen tot hoe ver je kunt gaan, en ik heb ervaren dat daar absolúút niets mis mee is. 🙂 Weer iets wat bij mijn lijstje geleerd van fibromyalgie kan haha.

Grenzen veranderen continu

In de jaren dat ik ziek ben heb ik behoorlijk ondervonden wat ik wel en niet kan en waar mijn grenzen liggen. Hier probeer ik ook altijd naar te handelen en meestal blijf ik veilig binnen mijn eigen grenzen zodat ik mijn lichaam niet overbelast. Echter heb ik nu ervaren dat die grenzen ook continu kunnen veranderen, net zoals mijn lichaam doet. Natuurlijk is het belangrijk om grenzen te stellen, maar af en toe eens kijken of die grens wat verlegd kan worden kan je leven behoorlijk verrijken.

Moraal van het verhaal

Als wij de voucher voor de overnachting niet zouden hebben, was het nooit in me opgekomen om op dit moment 2 uur auto te rijden omdat ik er van overtuigd was dat ik dat niet kon. Omdat de bon nog maar enkele weken geldig was, besloten we er toch gebruik van te maken waardoor ik me over een drempel moest zetten, namelijk 2 uur auto rijden. Maar uiteindelijk heb ik ervaren – doordat ik mijn grenzen heb opgezocht – dat ik wél twee uur kan autorijden. Het is dus niet zo verkeerd om jezelf eens uit te dagen om te kijken wat het met je doet.

grenzen opzoeken fibromyalgie ^ Herenigd met Milo.

50% kans op slagen

Natuurlijk had het ook anders kunnen gaan, dat ik wél veel last van mijn rug had gehad. Maar dat is een risico. Bij iedere uitdaging heb je 50% kans dat het goed uitpakt, dat heb ik nu wel geleerd. Daarbij is de kans dat het goed gaat nét zo groot dan de kans dat het mis gaat dus heb ik besloten voortaan maar gewoon meer te doen.

Want hey, 50% kans op slagen is best veel toch?!

Bij mij is dit nu goed uitgepakt en daar ben ik onwijs dankbaar voor. Ik heb nu ervaren dat het goed kan zijn om eens uit je comfort zone te komen en gewoon te doen. Zonder continu bang te zijn dat ik veel pijn zou hebben of me af te vragen of ik dit wel kan. Want ik kán het.

Het heeft wel even mijn ogen geopend, het is me gewoon gelukt! Zo’n ervaringen geven me weer meer vertrouwen in mijn lichaam en in mezelf. Het doet zo enorm goed om te ervaren dat ik eigenlijk meer kan dan ik zelf dacht.

Yep, ik ben trots!

Herkenbaar?

Ik ben natuurlijk reuze benieuwd of jij ook wel eens zo’n moment hebt, dat je beseft meer te kunnen dan je in eerste instantie dacht. Laat het gerust weten in een comment onder dit bericht, vind ik leuk! 🙂


Volg FibromyalgieBlog via Facebook & Instagram

Begrijp hoe het acceptatieproces in elkaar steekt!

In dit gratis eBook leer je precies hoe de 6 fases van acceptatie eruit zien zodat jij het acceptatieproces leert begrijpen en daardoor méér grip krijgt op acceptatie. 

4 gedachten over “Waarom het belangrijk is om je grenzen op te zoeken”

  1. Ik ben nu 79 jaar en heb al van af mijm veertiende Fibromyalgie maar toen was het nog niet herkenbaar er hard bij moeten werken getrouwd en vier kindereren gekregen 50 jaar terapie gehad er alles aan gedaan maar niks helpt nu op dir moment ook veel last zomers meer last als in de winter maar ik zou zeggen leg je er bij neer het is niet anders leer er mee leven sterkte allemaal

    Beantwoorden
    • Wat vervelend dat je al zo lang met fibromyalgie te maken hebt Annie. Leren leven met een chronische ziekte is absoluut het allerbelangrijkste en dat gaat me ook goed af. Echter blijft het denk ik wel belangrijk om jezelf uit te blijven dagen en grenzen op te zoeken om het leven leuk te houden en om te achterhalen wat je nou eigenlijk wel en niet kan.

      Dankjewel voor je reactie 🙂
      Fijne zondag!

      Beantwoorden
  2. Hai Nathalie, ik volg je blog al een tijdje. Je schrijft dat je een tijd geleden veel
    Last had maar het nu beter gaat. Hoe komt dat ( denk je) ik zou graag wat tips krijgen. Ik heb op het moment ook zo’n last

    Beantwoorden
    • Hoi Erika, het vervelende is dat ik daar geen concreet antwoord op kan geven omdat ik niet (bewust) dingen anders ben gaan doen. Ik merk dat de klachten soms vanzelf(?) weer wat minder worden maar soms ook weer erger, ik heb hier nog niet echt een logica in gevonden.. Wellicht dat ik in die weken dat ik zo’n enorme pijn in mijn onderrug had veel rust heb genomen en dat dat het herstelproces wel ondersteunt heeft. Waar zitten bij jou de meeste klachten momenteel? Misschien kan ik je dan wat gerichter tips geven.

      Veel sterkte en liefs!

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Besluister GRATIS de mini audiotraining voor een betere relatie met je lichaam! 🥰