Als je te horen krijgt dat je chronisch ziek bent schieten er een hoop vragen door je hoofd: ‘Waarom overkomt mij dit nu weer?’ ‘Waarom ben ik chronisch ziek?’ ‘Waar heb ik dit aan verdient?’ ‘Waarom ik?!’ Deze vragen heb ik mezelf met regelmaat gesteld. Het gevoel een slachtoffer te zijn van hetgeen wat je is overkomen. Maar hoe langer ik ziek was, hoe meer ik deze vraag serieus aan mezelf ging stellen.
Waarom ik? Waarom ben ik chronisch ziek?
Chronisch ziek, waarom ik? Mijn zoektocht naar antwoorden in mezelf
Ik ben van mening dat ziektes en kwaaltjes voortkomen uit je eigen levensstijl, gedachtes, karakter, ervaringen en gewoontes. Je wordt niet zomaar ziek, dat geloof ik niet. Daar zit meer achter.
Omdat ikzelf met fibromyalgie door het leven ga wilde ik weten waarom ik nou eigenlijk zo veel pijnklachten heb. Want ziekenhuizen en specialisten hebben hier geen antwoord op. En ik hou niet zo van onbeantwoorde vragen. Ik wil weten waarom iets is zoals het is, wat de reden daarachter is.
Want niets gebeurt zomaar en toeval bestaat niet.
Zoektocht naar antwoorden
Ik ben gaan zoeken naar het antwoord op de vraag waarom ik chronisch ziek ben. Tijdens deze reis ben ik enorm geconfronteerd met mezelf. Want de antwoorden die ik zocht, waren dichterbij dan ik dacht.
Als je te horen krijgt dat je chronisch ziek bent kom je in een medische mallemolen. Je gaat van de ene afspraak naar de anderen om te zoeken naar ‘oplossingen’ voor je klachten. Want dokters zullen wel weten wat het beste is. Er worden vele gesprekken gevoerd en medicijnen verstreken.
Tegenstrijdige adviezen, doorverwijzingen, alles moet worden ‘geprobeerd’ want eigenlijk weten ze zelf ook niet wat helpend is.
Dit is het ‘normale’ proces wat je doormaakt als je ziek bent. Maar ik heb door de jaren heen geleerd dat er geen arts is die mij écht beter kan maken.
De reden ben ikzelf
Een paar jaar na velen ziekenhuis bezoeken, therapieën, behandelingen en medicijnen ben ik gaan inzien dat ik misschien zélf de reden ben. Ik besefte dat ik de antwoorden die ik zoek, niet bij anderen kan vinden. Maar alleen heel dicht bij mezelf. Want de reden waarom ik ziek ben, ben ikzelf.
Een samenloop van gebeurtenissen, ervaringen, karakter, emoties en alles wat ik heb meegemaakt. En omdat ik daar nooit mee om heb kunnen gaan en gevoelens heb opgekropt komt dat er uiteindelijk uit als pijn en vermoeidheid.
Maar dat is natuurlijk niet wat je wil horen. Het is fijner als mensen buitenaf je antwoorden kunnen geven en je begrijpen. Dat ze je klachten kunnen verklaren. Want als er een aanwijsbare reden achter zit kan die worden aangepakt. Door specialisten uiteraard.
Helaas is dat (meestal) alleen maar symptoom bestrijding. Alleen willen velen dit niet horen, en houden ze zich vast aan hetgeen wat artsen of specialisten zeggen. Maar de enige die jou écht kan helpen ben je zelf. Alleen moet je wel willen zien.
“Pas als je de oplossing bij jezelf durft te zoeken kun je verder gaan.”
Karaktereigenschappen
Mensen met Fibromyalgie hebben veelal dezelfde karaktereigenschappen; behulpzaam, doorzettingsvermogen, moeilijk ‘nee’ kunnen zeggen, perfectionistisch, zichzelf op de tweede plek zetten, groot verantwoordingsgevoel en moeite met fouten maken.
De eerste keer dat ik dat las dacht ik: goh, wat apart. Maar toen ik daar meer over na ben gaan denken is het eigenlijk helemaal niet zo vreemd. Ik zal je uitleggen waarom.
Ik merk dat de genoemde karaktereigenschappen met regelmaat veel stress kunnen veroorzaken als je er in doorslaat. Als ik naar mijn eigen situatie kijk heb ik nooit echt aan mezelf gedacht, ik wilde anderen helpen. Dat was voor mij belangrijker.
Ook de keuzes die ik maakte waren vaak afhankelijk van wat de ander wilde. Mijn eigen emoties en behoeftes heb ik altijd aan de kant gezet, om de ander tevreden te houden. Emoties werden opgekropt en ver weggestopt.
Lees ook: Karaktereigenschappen fibromyalgie >>
Controle drang en perfectionisme
Daarnaast kunnen situaties behoorlijk stressvol zijn als je perfectionistisch bent, of graag de controle houdt. Continu het overzicht willen houden ‘omdat alles goed moet lopen’ kost meer energie dan je lief is. Het karakter van fibro-patiënten is dus voornamelijk gericht op de gesteldheid van een ander.
Je karakter is bepalend voor hoe jouw gevoel en reactie is op een bepaalde situatie. Door altijd maar op je tenen te lopen en het jezelf op de tweede plaats te zetten zul je een keer tegen de muur lopen.
Er komt een moment dat je dit niet meer volhoudt, een moment dat je wel aan jezelf moet gaan denken.
Bijvoorbeeld omdat je ziek wordt.
Lees ook:
Oorzaak gevolg
Steeds meer ben ik gaan letten op mijn pijnklachten, als ik meer pijn heb dan ‘normaal’ ga ik na waar dit vandaan kan komen, in wat voor situatie zit ik, hoe is mijn reactie, wat is mijn gevoel?
Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat deze klachten alarm bellen zijn. Een alarm om een stapje terug te doen; de pijnklachten worden onder anderen erger als ik een conflict heb, als ik dingen doe waar ik me verantwoordelijk voor voel terwijl dat de taak is van een ander, als ik doorsla in m’n perfectionisme of als ik dingen doe die voor mijn gevoel moeten.
Ik heb nooit geluisterd naar wat ík wil en ben vaak over mijn grenzen gegaan om anderen tevreden te houden. Maar dat gaat nu bijna niet meer, omdat m’n lijf pijnsignalen afgeeft als ik me weer in zo’n situatie begeef.
Ik voel eigenlijk direct aan m’n lichaam of bepaalde situaties goed voor me zijn of niet. Het is aan mij om hier naar te luisteren.
“Ik weet wat mijn zwakke punten zijn dus ik heb gerichte doelen om aan te werken.”
Verschillende factoren
Naast het feit dat er meerdere factoren meespelen bij fibromyalgie heb ik zelf het idee dat de klachten veelal worden veroorzaakt door karakter, gevoelens, stress en levenservaringen.
Naar mijn idee zal iemand die gemakkelijk is uitgevallen, zichzelf op de eerste plaats zet en gauw tevreden is geen chronische ziekte als fibromyalgie krijgen. Omdat zij het niet nodig hebben om te leren dat je je grenzen moet aangeven en dat je moet luisteren naar je lichaam.
Ze maken zich minder druk om dingen, waardoor ze gemakkelijker met situaties om kunnen gaan die voor iemand met fibromyalgie enorm stressvol kunnen zijn.
Lees ook: 5 Succesvolle tips om stress en negativiteit los te laten >>
Het is een proces
Misschien dat je nu denkt ‘wat een onzin, natuurlijk ligt de oplossing niet bij mezelf..’ Dan begrijp ik dat volkomen. Dit heb ik ook jaren gedacht; toen ik 16 was begon ik last te krijgen van pijnklachten, 3 jaar later, toen ik 19 was kreeg ik de diagnose fibromyalgie.
Ik heb heel wat verzet getoond en bleef lekker doen wat ik wilde! Want kom op, ik was 19 en veel te jong om thuis te zitten. Ik was boos en voelde me machteloos, stomme ziekte, stom lijf, stom leven.
WAAROM IK!?
Ik heb gehuild, geschreeuwd en ik wilden weten waar de oplossing lag voor mijn pijnklachten. Want er moest toch wel íemand zijn die me kon helpen? Ondertussen bleef ik de dingen doen die ik wilde doen, terwijl me dit enorm veel pijn en energie kostte. Ik ging me volledig verzetten tegen de klachten en deed alsof ze er niet waren.
3 jaar later..
Nu ben ik 22, 3 jaar ouder en heel wat wijzer (al zeg ik het zelf ;).
Door een spiegel voor te houden heb ik door veel confrontaties ervaren dat ik nog een hoop te leren heb. Het ontkennen van de pijnklachten en het verzetten daartegen is een deel van het acceptatieproces van je chronische ziekte, een automatische reactie van het lichaam. Maar uiteindelijk heb ik geleerd dat het je leerdoelen en groei naar een gelukkig leven stagneert.
Sinds ik heb geleerd om de oplossing bij mezelf te zoeken ben ik uiteindelijk veel verder gekomen. Nog steeds heb ik heel veel te leren en ik ben er nog lang niet, maar ik weet wat mijn zwakke punten zijn dus ik heb gerichte doelen om aan te werken. Dit gaat niet elke dag even soepel, maar iedere stap is er weer één.
De confrontatie met mezelf was niet leuk en zelfs nu nog maakt het me soms erg verdrietig, maar uiteindelijk is het dat waard. Want pas als je de oplossing bij jezelf durft te zoeken kun je verder gaan. Ik begrijp nu beter ‘waarom ik..’
“Jij voelt zelf het beste wat je lichaam nodig heeft, het is aan jou om hier iets mee te doen.”
Gezond op meerder vlakken
Terwijl ik steeds dichter bij mezelf kwam merkte ik dat ik ‘negatieve factoren’ probeerde te vermijden, alles wat ikzelf kon veranderen naar iets positiefs wílde ik ook veranderen. Daarom ben ik sinds vorig jaar ook veel bezig met voeding, steeds vaker hoorde ik dat voeding een grote invloed heeft op hoe je, je voelt.
Zowel geestelijk als lichamelijk. Eigenlijk best logisch want voeding is de bouwstof van het lichaam, dus ik wilde gaan ervaren wat gezonde voeding met je doet.
Nu ik al ruim een jaar een gezonde levensstijl heb voel ik me zowel lichamelijk als geestelijk beter; al een jaar eet ik zelden suiker en kan ik enorm genieten van verse groentes en fruit. Ik ben erg blij dat ik deze stap gezet heb! Het voelt goed om zowel geestelijk als lichamelijk aan mezelf te werken, ik voel me er beter door en kan steeds positiever door het leven.
Lees ook: Gezond eten: 10 Persoonlijke tips om het vol te houden >>
Je eigen specialist
Misschien dat je nu met je handen in het haar zit, en denkt: Shit hee, ik heb nog een lange weg te gaan.. Maar wees niet getreurd want het heeft ook een enorm groot voordeel om de oplossing bij jezelf te zoeken.
Want hey, hoe fijn is het, als je je eigen specialist bent?! Als je leert luisteren naar je lichaam zul je gaan ervaren wat goed voor je is en wat niet. Je voelt zelf het beste wat je lichaam nodig heeft en het is aan jou om hier iets mee te doen.
Dit wil niet zeggen dat je niets meer mag doen, je kunt zelfs veel meer doen! Want als je gespecialiseerd bent in je eigen lichaam weet je wat je aan kunt en kun je ook met een goed gevoel een dagje (of twee) rust nemen na bijvoorbeeld een uitstapje.
Als je ook hier vrede mee kunt nemen zul je gemakkelijker door het leven kunnen gaan. Daarnaast zul je minder rust dagen nodig hebben als je gewoon accepteert dat je deze dagen nodig hebt. Want als je op je rust dag alleen maar zitten mokken omdat je niet wíl rusten kun je jezelf alsnog niet opladen. Want alle energie verdwijnt dan direct door je eigen negativiteit.
Gun jezelf datgeen wat je nodig hebt.
“Natuurlijk vind ik het moeilijk om chronisch ziek te zijn, maar juist dat geeft me ook wel weer kracht om iedere dag aan mezelf te werken.”
Leg de strijdbijl neer
In plaats van continu te roepen ‘dat je écht geen rekening gaat houden met je klachten’ en ‘dat je lekker blijft doen wat je zélf wil’ is het van belang om naar je lichaam te gaan luisteren. Om wél rekening te houden met je klachten, en om te doen wat goed voor je is, in plaats van wat je per sé wil.
Want je kunt geen afstand doen van fibromyalgie: hoe hard je er ook tegen vecht, dat ga je echt niet winnen. Dus bespaar jezelf de moeite en gebruik die energie om te achterhalen wat jouw leerdoelen zijn. Zodat je leert dealen met fibromyalgie.
Dus, waarom ik?
Ieder mens heeft z’n eigen levenslessen; en ik moet gaan leren om wat meer aan mezelf te denken, om mijn grenzen aan te geven, om me niet verantwoordelijk te voelen voor andermans taken en om minder perfectionistisch te zijn. Zodat ik uiteindelijk gemakkelijker door het leven kan.
Ik ben enorm dankbaar dat ik op jonge leeftijd al veel heb mogen leren over positiviteit en dat ik weet dat de oplossing bij mezelf ligt. Natuurlijk vind ik het moeilijk om chronisch ziek te zijn, maar juist dat geeft me ook wel weer kracht om iedere dag aan mezelf te werken. Zodat ik uiteindelijk optimaal van het leven kan genieten en dat is de investering wel waard. Echt!
Dus, als je je nog afvraagt: ‘waarom ik?’ Ga dan zoeken naar jouw leerdoelen en geloof me, je kunt het aan. Want gelukkig hoort ‘doorzettingsvermogen’ ook in het rijtje karaktereigenschappen van mensen met fibromyalgie; dus geen excuus. Let’s kick some ass! 😀
Tip: In mijn eBook 20 stappen naar een leuker leven met fibromyalgie deel ik meer informatie en tips als het gaat om onbeantwoorde vragen, zoals ‘waarom ik’ en hoe je uit de slachtofferrol komt. Download het eBook hier >>
Hoe denk jij over dit onderwerp? Geloof jij dat je zelf invloed hebt op hoe je je voelt?
Nog even verder lezen?
- Pijn als signaal van het lichaam: wat wil mijn lichaam me vertellen? >>
- Mijn visie over ziekte door disbalans, blokkades & overtuigingen >>
- Hoe je denkwijze klachten in stand kan houden (en hoe je dit loslaat) >>
Zo waar wat je schrijft..,
ik ben heel wat ouder(was ook ouder toen ik de diagnose kreeg) , heb de diaganose in 1999 gehad en ook van PDS…
al die karakter eigenschappen kloppen,en inderdaad je moet het zelf doen.al die arten en onderzoeken maken me alleen zieker,ook d emedicijnen..ik reageer bijna overal allergisch op,of met hele rare bijwerkingen…,dus gebruik bijna niets,ook een paracetamol want daar kan ik niet tegen..of ander soorten..
eet erg gezond ….
maar ,weet niet hoe het bij jou gaat…vermijd tegenwoordig zoveel mogelijk dingen die veel stress geven,maar iets heel leuks doen zoals een creatieve workshop…wat ik echt heel leuk vind…kost me ook zoveel energie, en geeft erg veel pijn,dat snap ik nooit zo goed…dat als je iets zo leuk vind om te doen..je dan erna zoveel pijn hebt..
ik weet dat met andere mensen zijn me energie kost,en ik ga dan inderdaad over mijn grenzen,want ik kan niet na 1 uur als ik moe ben weg gaan…,dus dat stukje snap ik,maar dat het zo tegen me werkt niet…
ook dat eigen specialist zijn is erg moeilijk,want ik kan soms iets wel,en dan weer niet…en juist dat soms wel soms niet,en waarom dan niet is moeilijk om mee om te gaan,probeer dan altijd goed na te denken wat ik heb gedaan dat ik me zo ziek en moe voel,en kan er vaak niet de vinger op leggen waarom…heb jij dat ook?Groetjes Holly.
Ben heel blij dit gelezen te hebben en hoop dat ik net als jij dit gaat leren