Terwijl ik boven met een kop koffie op een stoel zat te pauzeren keek ik naar buiten. ‘Wauw!’ dacht ik. ‘Wat een prachtig uitzicht.’ Minuten lang heb ik zitten staren naar de lucht. Naar de donkere wolken en heldere zonnestralen. ‘Dit is net zoals het in het leven gaat’ dacht ik. Een donkere wolk, met daarachter schitterende zonnestralen die een weg zoeken om licht te schijnen in de duisternis.
Wauw.
Hoe donker het soms ook lijkt, er gaat altijd weer een lichtje schijnen
Het inspireerde me en zette me aan het denken.
Ik dacht terug aan mijn 5 jaar durende depressie, die begon toen ik 12 was. Waarin ik gevochten heb maar ook vaak gevallen ben. Waarin ik momenten had dat ik dacht dat het nooit meer goed zou komen. Dat ik bang was dat die donkere wolk altijd in mijn leven aanwezig zou zijn.
Het duurde immers al zo lang..
Ik dacht terug aan het gat waar ik inviel toen ik de diagnose fibromyalgie kreeg. Toen tot me doordrong dat ik chronisch ziek ben. Ik ben boos, gefrustreerd en verdrietig geweest. Periodes dat ik schreeuwde niet met zo’n pijn te kunnen leven. Momenten dat ik me onwijs veel zorgen maakte over mijn toekomst. Mijn leven.
Ik dacht terug aan het begin van mijn burn-out. Het gevoel van falen en afgaan. Mezelf afvragend hoe lang het zou gaan duren voordat ik weer op kracht zou zijn. Alleen naar kunnen huilen. En slapen, heel veel slapen.
Allemaal donkere momenten waarin ik me afvroeg of de zon op een dag weer zou gaan schijnen.
Maar iedere keer weer, hoe donker het ook was, is er zoetjes aan weer licht in mijn leven gekomen. Waren er momenten waarop ik genoot, waarbij ik plezier had en weer durfde te vertrouwen dat die donkere wolk wel weer zou overwaaien.
En dat gebeurde ook..
Want telkens als de zon weer ging schijnen, was het mooier, stralender en feller dan ik me herinneren kon. Uit iedere moeilijke periode ben ik sterker weer uitgekomen. Nog steeds hangen er wel eens donkere wolken boven mijn hoofd. Is er zware storm of oneindige regen. Maar ik weet en durf te vertrouwen dat het weer over zal gaan. En daarbij; zonder regen ook geen regenboog.
Terwijl ik naar buiten keek en het weer wat rustiger was in mijn hoofd, kwam er een lach op mijn gezicht.
De natuur is prachtig. Het weerspiegelt precies zoals het leven gaat. Want hoe dan ook, geen wolk is groot of donker genoeg voor de zon. Het wordt altijd weer licht.
Soms duurt dit dagen, soms weken, soms maanden en soms jaren. Maar op een dag zal het licht weer gaan schijnen.
Ook voor jou.
En geloof me, het zal mooier zijn dan jij je herinneren kunt.
VOLG FIBROMYALGIEBLOG VIA FACEBOOK, INSTAGRAM & YOUTUBE
