Mijn ervaring met Cymbalta (antidepressiva) bij fibromyalgie

Bijna een half jaar heb ik Cymbalta gebruikt om fibromyalgie symptomen te verlichten. Graag deel ik hierover mijn ervaring. Nog nooit ben ik op mijn blog zo open geweest over mijn gebruik van antidepressiva. Maar ik ben bereid mijn verhaal te delen met alle ins en outs, open en eerlijk, om hopelijk wat inzichten te kunnen bieden voor degene die nog twijfelen over het gebruik van Cymbalta bij fibromyalgie.

Mijn ervaring met Cymbalta bij fibromyalgie

Cymbalta is me voorgeschreven tijdens mijn revalidatie traject in Blixembosch (Eindhoven) wat ik gevolgd heb vanaf oktober 2013 t/m januari 2014. Hier was ik in behandeling bij een psycholoog, maatschappelijk werker, fysiotherapeut en ergotherapeut.

In dit blog bericht gaat het vooral over de invloed van de psycholoog en de psychiater – en dus het gebruik van Cymbalta -, niet over de rest van dit traject.

Vanaf het eerste gesprek tijdens mijn revalidatie bij de psycholoog ging het maar om één ding: antidepressiva, Cymbalta. Maar ik had best wat afkeer tegen antidepressiva.

Toen ik jong was, gebruikte mijn moeder namelijk antidepressiva. Ik heb jarenlang, als klein meisje gezien hoe het mama kapot maakte, en hoeveel moeite het haar kostte om daar ook weer vanaf te komen.

Ik zal je zeggen dat dat best wel wat indruk gemaakt heeft. En als 19 jarige, opstandige meid ging ik volledig in de verdediging tegen de psycholoog. Wat dacht die man?!

Geen makkelijk verleden

Ik heb geen makkelijk verleden gehad. Op jonge leeftijd (vanaf mijn 12e t/m mijn 17e) heb ik in een depressie gezeten, ik kon totaal niet met mijn emoties omgaan. Echt een aanleiding voor mijn depressie is er nooit geweest, maar het leven begreep ik als jong kind al niet.

In de jaren dat ik depressief was wilde ik niet meer leven en zocht naar allerlei manieren om mijn emoties wél te kunnen uiten; op een ongezonde manier.

Ook dit heb ik allemaal moeten vertellen bij de psycholoog bij Blixembosch en gezien mijn verleden, in combinatie met de chronische pijn, zou antidepressiva dé uitkomst zijn. Want volgens hem was ik namelijk nog steeds depressief.

En wat belangrijk was om te weten vond hij, was dat een bepaald type antidepressiva, de welbekende Cymbalta, óók zou helpen tegen pijnklachten.

3 gesprekken verder..

Na 3 gesprekken met de psycholoog, waarbij ieder gesprek opnieuw begon met medicatie, heb ik duidelijk gemaakt dat ik een andere psycholoog wilde. Ik was er klaar mee. Ik had niet het gevoel dat er naar me werd geluisterd en dat medicatie me werd opgedrongen.

Steeds meer vertoonde ik weerstand en besefte maar al te goed dat ik op die manier niet geholpen kon worden. Want ik was me alleen maar aan het verzetten tegen zijn voorstel over het gebruik van Cymbalta.

Daarnaast had hij ook nog commentaar toen hij zag dat ik na het gesprek naar mijn vader liep, die op mij stond te wachten. Want waarom was mijn vader erbij? Ik was 19, ik kon toch makkelijk met het openbaar vervoer?!

Het feit dat mijn vader me gebracht had en gewacht had tot het gesprek klaar was zodat we samen weer naar huis konden rijden was blijkbaar niet normaal voor iemand van mijn leeftijd. Dus dat moest hij ook mijn vader even vertellen.

En dat, terwijl reizen met het openbaar vervoer voor mij erg zwaar is en ik maar al te blij ben dat mijn ouders met me mee rijden als dit nodig is. Zélfs nu ik 23 ben.

Nieuwe psycholoog

Bij de nieuwe psycholoog is in het eerste gesprek besproken waarom ik geen gebruik wilde maken van medicatie. Daarna is dit wel nog af en toe aan bod gekomen. Maar het was niet meer de rode draad van het gesprek. Toch bleef ik de gesprekken moeilijk vinden.

Ze bleven hangen in mijn verleden, in de jaren vóór ik lichamelijk ziek werd. En heel misschien was het toch wel slim om daarbij medicijnen te slikken. Máár.. als ik dat niet wilde hoefde dat natuurlijk niet.

Van psycholoog naar psychiater

Na mijn revalidatie traject van 3 maanden lang 2 dagen in de week therapieën volgen hield het op. Het was afgelopen. Terwijl ik daar voor mijn gevoel nog lang niet klaar was. Ik had voor mijn gevoel niet bereikt waarvoor ik al die tijd getraind had. Maar zoals zij zo mooi zeiden: “het potje is leeg”. En daar kon ik het mee doen.

Het enige wat ze nog konden doen was een doorverwijzing regelen naar de psychiater. Om toch Cymbalta te gaan gebruiken. Ik was ten einde raad, mijn hoop was ik verloren. Ik praatte er met mijn ouders over en ik besloot antidepressiva te gaan gebruiken. Om het dan toch maar te proberen, want wie weet helpt het misschien toch..

Mijn vader reed mee naar het ziekenhuis in Eindhoven waar ik een gesprek had met de psychiater. Toen we aankwamen zag je maar al te duidelijk waar het psychische gedeelte zat. Je had namelijk het ziekenhuis, en links daarvan, een stuk naar achter stond een weggestopt oud gebouw. Je raad vast al waar ik moest zijn.

Gesprek bij de psychiater

Ik had eerst een intake met een jongen die nog bezig was met zijn studie. Dit duurde ongeveer een half uur. Mijn vader was bij dit gesprek aanwezig omdat ik nooit alles onthoud van zo’n gesprek en ik wel behoefte had aan een ‘back up’.

Deze jongeman was erg vriendelijk en na het gesprek mocht ik weer plaatsnemen in de wachtkamer. Hij zou ongeveer 10 minuutjes met de psychiater overleggen, daarna kreeg ikzelf een gesprek met de psychiater. Na 3 kwartier werd ik weer geroepen. Mijn vader vroeg wat ik wilde, ik knikte, dus hij ging mee.

De psychiater beweerde dat ik een trauma heb

Die man was echt niet leuk, in geen enkel opzicht. Hij luisterde niet, liet me niet uitpraten, beweerde dat ik een trauma zou hebben (want automutileren doe je niet alleen als je niet met emoties om kunt gaan. Daar moest volgens hem toch wel meer achter zitten, daar stond hij op), en wilde maar al te graag dat ik medicijnen ging slikken.

Het frustreerde me, ik héb geen trauma. Hoezo probeerde iemand dan te beweren dat dat wel zo was? (Ik ken genoeg verhalen over trauma’s die worden aangepraat door artsen, psychiaters of psychologen. Dus bij mij gingen de alarmbellen rinkelen. Het frustreerde me behoorlijk.) Nadat ik een aantal keer duidelijk gezegd had dat ik géén trauma heb gingen we door over de medicatie.

Dit gesprek is werkelijk als volgt gegaan:

Psychiater: “En welke medicatie denk je dan te gaan gebruiken?”
Nathalie: “Uhm, de psycholoog van Blixembosch had het over antidepressiva. Cymbalta, 2x 30 Mg.”
Psychiater: “Oké, dan doen we dat.”

Ik stond perplex.

Hij keek op terwijl hij het recept schreef waarna hij zei dat het wel zou kloppen als de psycholoog dat gezegd had. Ik kreeg nog 3 folders in mijn hand geduwd over depressie, chronische pijn en medicijnen en we konden gaan.

Ondertussen zat de jonge student braaf en stilletjes toe te kijken en heel veel op te schrijven. Aan zijn gezicht en houding was af te lezen dat hij moeite had met de situatie. Hopelijk heeft hij ervan geleerd en wordt hij niet zoals die psychiater die tegenover me zat. 😉

Maar goed, met 3 folders en een recept konden we weer naar huis. Dat was het dan.

cymbalta fibromyalgie

Cymbalta voelde als het begin van de ellende

Ik besloot in het weekend te beginnen met Cymbalta (welke ik moest innemen met maagbeschermers). Vrijdagavond voor het slapen nam ik de eerste capsule. Ik vond het werkelijk doodeng.

Die nacht heb ik weinig en slecht geslapen. Ik was onrustig en kwam maar niet in slaap. Toen ik ‘s morgens opstond en in de spiegel keek schrok ik best wel. Mijn pupillen stonden wijd open en de blik in mijn ogen was leeg, en dat was ook precies hoe ik me voelde. Emotieloos, afgevlakt en futloos.

Bijwerkingen die ik kreeg door Cymbalta:

  • Ik lachte en huilde nergens meer om, emoties waren afgevlakt
  • Nergens zin in
  • Verminderde en soms zelfs geen interesse in anderen
  • Apathisch
  • Continu staren
  • Ik was heel erg ‘afwezig’
  • Continu gapen
  • Droge mond
  • Verwijde pupillen en daardoor pijnlijke ogen
  • Verminderde/geen eetlust
  • Hoofdpijn
  • Verminderd libido
  • Het gevoel alsof ik dronken was
  • Duizelig
  • Snel blauwe plekken

Ik voelde me leeg, alsof mijn lichaam nog rondliep en mijn ziel ergens boven me zweefde.

Die zaterdag ben ik met mijn vader Benji gaan uitlaten. Onderweg vertelde ik wat er in me omging en hoe ik me voelde. Ik merkte op dat ik normaal in zo’n situatie allang in tranen was uitgebarsten, maar ik voel me echt emotieloos.

Ook bij grappige dingen besefte ik dat ik er zonder medicatie om had kunnen lachen en nu dacht ik alleen maar: wat maakt het allemaal uit?

Dromen zijn bedrog, toch?

Omdat ik zo slecht had geslapen ging ik de medicatie ‘s morgens gebruiken, uit de ervaringen die ik via Google vond was dat de beste optie. Maar al gauw kwam het volgende probleem: mijn dromen waren extreem reëel, ik kon de werkelijkheid en wat ik gedroomd had niet meer van elkaar onderscheiden.

Ik vertelde mijn ouders over dingen die gebeurd waren of wat ze hadden gezegd, waarna ze me vreemd aankeken en me vertelden dat die dingen niet waren gebeurd. Ik begreep het niet. Hoe dan..? Later bleek dat ik die dingen had gedroomd, maar ik beleefde het als de werkelijkheid.

Zo ben ik ook ‘s morgens wel eens wakker geworden met angst en paniek. Dat ik direct mijn telefoon aanzette om gesprekken met een vriend of vriendin terug te lezen, omdat ik ervan overtuigd was dat ik ruzie had.. terwijl ik de gesprekken terug las zag ik dat er niets aan de hand was. Ik had het dus gedroomd.

Het hele weekend stond mijn wereld op z’n kop. Als een zombie liep ik door het huis en de pijn was niet minder. Mijn ouders keken me angstig aan en vroegen of ik ‘aanwezig’ was. Ik staarde in het niets, continu. Mijn ogen stonden dof, leeg en ik was bang. Heel bang. Ook mijn ouders maakte zich zorgen, zei noemde het ‘niet gezond’ hoe ik erbij liep.

Gapend en starend op stage

Die maandag na het weekend moest ik weer naar stage, maar ik voelde me verschrikkelijk. Ik kon gelukkig in het lokaal bij de cliënten achter mijn laptop aan opdrachten werken. Maar ik gaapte en staarde continu. Ik kon het niet stoppen. Natuurlijk kreeg ik van mijn 2 collega’s lachend de vraag of ik een zwaar weekend had gehad. Nou, en óf ik een zwaar weekend had gehad. Maar niet zoals de vraag bedoeld was.

Ik vertelde dat ik begonnen was met antidepressiva, om pijnklachten te verminderen. En hoe het weekend was gegaan, gelukkig was er begrip. Maar ik schaamde me voor hoe ik erbij liep.

Ik luisterde niet naar cliënten, alles wat ze zeiden ging langs me af. Ik kon me niet concentreren en ik wilde niets liever dan naar huis gaan en in bed liggen. Om 16.00 uur zat mijn stagedag erop. Ik liep naar de bushalte en ging naar huis. Ik besloot de volgende dag thuis te blijven en contact op te nemen met de psychiater. Dit trok ik niet.

Telefoontje naar de psychiater

Mama belde dinsdagochtend naar mijn stageplek om me ziek te melden en ik belde de psychiater. Ik deed mijn verhaal en vertelde over het weekend. Ik vroeg hem of ik niet één capsule kon slikken in plaats van 2, om het zo wat rustiger op te bouwen.

De psychiater zuchtte en antwoordde met: “Ja, dat kun je doen. Maar dan zal het allemaal wel wat langer gaan duren, maar als jij denkt dat dat beter is dan doe dat maar.”

Wauw. Daar kon ik het mee doen. Einde gesprek..

Vanaf die dag ben ik teruggegaan naar één capsule van 30mg. Hoewel ik me minder ellendig voelde dan het weekend, kon ik nog niet zeggen dat het goed met me ging. Alsnog was ik traag, emotieloos, droomde ik reëel, was mijn reactievermogen langzaam en voelde ik me niet echt beter. Ook de pijn nam niet af.

De psychiater heeft later nog contact proberen op te nemen maar dit gesprek had ik gemist. Wel had ik een voicemail waarin ik vriendelijk verzocht werd nog eens langs te komen zonder één van mijn ouders.

Ze hadden nog wat vragen. Maar ik had er geen behoeften aan. Ik ben nooit meer bij die psychiater geweest.

Ritje met de auto onder invloed van Cymbalta

Toen ik met Cymbalta begon had ik ruim een half jaar mijn rijbewijs en wilde ik – nadat ik de medicatie al een tijdje slikte – proberen of het autorijden met medicatie zou lukken. Ik ging ‘s avonds naar een vriendin toe, papa reed mee.

Onderweg heeft hij 2x moeten ingrijpen omdat mijn reactievermogen te traag was waardoor we 2x bijna een ongeluk hadden. De eerste mogelijkheid om de auto stil te zetten ben ik uitgestapt en is papa verder gereden. ‘s Avond ging ik met de bus weer naar huis. Autorijden zat er even niet meer in..

Daarnaast liep ik continu rond met blauwe plekken (die krijg je er gratis bij als je Cymbalta gaat gebruiken). Het voelde niet goed wat ik deed. Hoewel er ook dagen waren dat ik me wat beter voelde, voelde ik me alles behalve mezelf. Daarnaast nam de pijn nog steeds niet af en dat was juist waarvoor ik het was gaan gebruiken.

Cymbalta fibromylgie capsules

Cymbalta voelde als symptoombestrijding

Uiteindelijk heb nog geen jaar Cymbalta tegen fibromyalgie gebruikt, maar het heeft me op geen enkel punt vooruit geholpen. Zowel geestelijk als lichamelijk voelde ik me niet beter. Ik wilde niet mijn leven lang afhankelijk zijn van deze medicatie. Dat wist ik maar al te goed.

Ik wilde er eigenlijk gewoon vanaf, zodat ik kon gaan zoeken naar andere mogelijkheden. Want ik besefte maar al te goed dat die medicatie voornamelijk schade aanrichtte in mijn lijf en niets oploste. En al deed het dat wel, was het puur symptoombestrijding. Ik ging liever op zoek naar de oorzaak.

Cymbalta afbouwen

Januari 2015 ben ik begonnen met afbouwen. Op eigen houtje (ofja, samen met mijn ouders. Niet in overleg met de psychiater.) Eerst heb ik een tijdje de capsules deels leeg gehaald, maar van mijn masseuse kreeg ik te horen dat ik beter de medicatie om de dag kon gaan gebruiken. Om te kijken wat het met me zou doen.

Op de dagen dat ik géén Cymbalta gebruikte voelde ik me beter dan de dagen dat ik het wel gebruikte. Dat was voor mij de doorslag en ben ik gestopt.

Stoppen met Cymbalta is de beste keuze ooit

Overigens is dat de beste keuze geweest die ik ooit heb gemaakt. Hoewel ik me de eerste weken erg belabberd voelde (ontwenningsverschijnselen) was dat achteraf de moeite waard.

Het stomme was dat ik de eerste tijd veel meer pijn had terwijl de pijn door de medicatie nooit minder is geworden. Maar uiteindelijk ben ik zoetjes aan weer meer mezelf geworden en ben ik blij dat ik ervoor gekozen heb te stoppen met de medicatie.

Ondanks alle ellende die Cymbalta me bezorgd heeft ben ik blij dat ik het wel geprobeerd heb. Ik was 19 jaar en mijn wereld werd compleet op z’n kop gezet. Maar nu hoef ik niet meer met de vraag rond de lopen ‘wat als het wel werkte?’ Want ik weet, dat het dat niet doet.

Ik ben me er nu nog meer van bewust dat ik geen medicatie meer wil gebruiken en ik het me ook niet meer zomaar aan laat praten. Nu besef ik nog meer, dat medicatie voornamelijk symptoombestrijding is en dat ik blijf zoeken tot het in de kern opgelost kan worden.

Oplossing zit niet in medicijnen

Het heeft me geleerd dat ik de oplossing niet moet zoeken in medicijnen zoals Cymbalta of wat dan ook. Ik besefte dat fibromyalgie chronisch is, wat in zou houden dat ik ook mijn leven lang medicijnen zou moeten gebruiken mocht het werken. En dat was niet wat ik wilde.

Het heeft me laten inzien dat ik de oplossing bij mezelf moest zoeken en niet bij medicijnen die enkel de symptomen bestrijden.

Hoewel ik met een vervelend gevoel terug kijk op de periode waarin ik Cymbalta gebruikte ben ik blij dat ik daardoor in ben gaan zien wat voor troep het eigenlijk is.

Dat het enkel wordt voorgeschreven om fibromyalgie symptomen te verminderen (en dat deed het bij mij niet eens) en verder alleen maar meer kapot maakt.

De oplossing kan ik alleen vinden bij mezelf

In plaats van de symptomen te bestrijden wilden ik meer uit het leven halen. Dit liet me inzien dat ik de oplossing bij mezelf moest gaan zoeken.

Daar begon het acceptatieproces; grenzen stellen, leren luisteren naar mijn lichaam en aanvaarden dat het oké is dat ik ziek ben. Dat dat niet meteen wil zeggen dat mijn leven voorbij is, maar dat ik op een andere manier zal moeten gaan leven.

En ook dat is oké. Ik ben me meer gaan focussen op positiviteit en ben gaan kijken naar alles wat ik nog wél kan en waar de mogelijkheden liggen.

Gauw genoeg daarna ben ik me ook gaan richten op gezonde voeding en het ontzuren van mijn lijf om op deze manier goed voor mezelf te zorgen.

In plaats van medicijnen gebruik ik nu voedingssupplementen die echt ondersteuning bieden en problemen verhelpen in plaats van maskeren. Bij deze levensstijl voel ik me stukken beter en ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt.

Waarom ik mijn ervaring over Cymbalta bij fibromyalgie deel

Misschien denk je nu: “Nathalie, wat wil je eigenlijk bereiken met deze lap tekst?” Nou, door mijn ervaring over Cymbalta bij fibromyalgie te delen wil ik lotgenoten informeren over medicijnen en wat het met je kan doen.

Natuurlijk kan het zo zijn dat jij wel baat hebt bij pijnmedicatie, maar dan nog denk ik dat het op lange termijn meer schade aanricht dan dat het goed doet.

Ik weet dat het verdomd moeilijk kan zijn om continu pijn te hebben en dat het heel gemakkelijk is om hier een pilletje tegen te slikken. Maar voor niets gaat de zon op, de makkelijke weg biedt je een makkelijke oplossing.

De moeilijke weg is misschien minder aantrekkelijk om te nemen, maar op lange termijn heb je daar veel meer aan! Door meer naar je lichaam te luisteren en je te richten op mogelijkheden, positiviteit, gezonde voeding en supplementen zoals vitaminen preparaten CBD olie zal het wellicht wat langer duren voordat je je beter voelt maar uiteindelijk beidt het je zó veel meer!

Wat is jouw ervaring met Cymbalta?

Heb jij ervaring met pijnmedicatie of met Cymbalta of een ander soort antidepressiva? Of heb je wat gehad aan het lezen van mijn ervaring? Laat het weten in de comments, ik ben erg benieuwd naar de ervaringen van anderen!

Wil je dit bericht delen? Voel je vrij! Dat kan eenvoudig met de buttons onder dit bericht.

En wil jij nou liever fibromyalgie leren accepteren en daarmee klachten verlichten dan gebruik maken van antidepressiva? Download mijn GRATIS eBook: De 6 Fases van Acceptatie Uitgelegd.


Volg FibromyalgieBlog via Facebook & Instagram

Begrijp hoe het acceptatieproces in elkaar steekt!

In dit gratis eBook leer je precies hoe de 6 fases van acceptatie eruit zien zodat jij het acceptatieproces leert begrijpen en daardoor méér grip krijgt op acceptatie. 

38 gedachten over “Mijn ervaring met Cymbalta (antidepressiva) bij fibromyalgie”

  1. Wát een ellende. Ik heb ook ervaring met Blixembosch, 2007-2008 maar een iets betere dan jij. Al kwam ik er ook achter dat het weinig uitmaakte of ik het wel of niet had doorlopen.
    Ik heb me 10 jaar verzet tegen medicatie, maar omdat ik niet (en met niet bedoel ik ook 0.0 niet) sliep ben ik 7 maanden geleden behonnen met tryptizol. Dat is het enige dat helpt. De rest hielp bij mij ook niet, had depressies als bijwerking of het begin van een anafylactische shock. Ik slaap nu gelukkig iets beter met die troep. Troep blijft het voor mij.
    Heb bij de ggz wel ervaring dat ze je zware medicatie op willen dringen. En ik had ineens allemaal etiketten die ik niet herkende. Erg naar.
    Rot dat je deze ervaring hebt gehad en dapper hoe je nu verder gaat. Dank voor het delen. Succes x ❤

    Beantwoorden
    • Verschrikkelijk dat je zelf ook zo’n negatieve ervaring met Blixembosch hebt! En wat een nare ervaring bij de GGZ zeg.. Niet normaal hoe dat er eigenlijk aantoe gaat. Ik kan me voorstellen dat je uiteindelijk toch iets zoekt om de nacht door te komen, gelukkig helpt het je wel. Maar inderdaad, het blijft troep! Ik gebruik het ook liever niet, alleen als de pijn écht niet meer te houden is gebruik ik pijnstillers (met tegenzin ;)). En dan zijn dat enkel nog maar pijnstillers tegen migraine en paracetamol.. Haha 😉

      Dankjewel voor het compliment, en graag gedaan!
      Liefs X

      Beantwoorden
  2. Ik neem cymbalta al bijna 6 jaar, ik heb het gekregen van de neurochirurg, na een operatie aan hernia in hals , omdat het niet alleen een anti,,,- depressief was, maar ook hielp tegen pijn, ik was de eerste week echt een zombie , ik kon bijna niks , maar dat verbeterde elke dag, tot ik ze gewoon was , bij mij helpen ze wel degelijk tegen de pijn..want er is na 1 jaar onderzoeken en testen, vastgesteld dat ik artose en fybromyalgie en CVS , heb..ik neem ze nog altijd, 1 s’morgens, ik ben er goed bij,, mijn emoties zijn hetzelfde gebleven zoals ervoor..ik heb er alleen maar goeie ervaringen mee.

    Beantwoorden
  3. Ik gebruik al jaren Cymbalta met goed resultaat. Veel minder pijn. Afgevlakte emoties vallen erg mee. De negatieve emoties zijn wel afgevlakt, maar het lachen gaat mij nog steeds goed af. Ben gaan afbouwen en dat is me deels gelukt. Wel meer pijn maar werd agressief​ zonder. Ik slik nu nog om de dag 1 Cymbalta 30 mg en daar voel
    Ik me erg goed bij. De klachten die jij beschrijft heb ik niet ervaren. Ik ervaar rust met de Cymbalta, al had het ook bijwerkingen. Ben 20 kg zwaarder geworden. Ik ben blij geweest met deze medicatie en blijk het ook nodig te hebben daar ik juist meer geniet van het leven. Wel ben ik blij dat ik het nu red met 15mg per dag. Kom van de 90 mg af.

    Beantwoorden
  4. Hoi nataly. Ik heb ook cymbaltha voor geschreven gekregen en slik dit nu 5 maanden. Ik lees je blog en potverdikkie. Ik heb hetzelfde. Lusteloos vlak. Geen plezier meer. Heb wietolie besteld en ben dat gaan gebruiken. Voel nog niet veel verschil maar ben wel accuut gestopt nu met cymbaltha. Ik hoop dat ik weer beetje mezelf terug vind. Zit nu in revalidatie traject maar als ik jou verhaal zo lees. Heb je daar sus ook geen baat bij gehad. Pffff is mijn laatste hoop

    Beantwoorden
    • Hoi Belinda, wat goed om te horen dat je toch meteen gestopt bent met cymbalta. Wat vervelend dat je dezelfde bijwerkingen hebt als ik destijds had.. Ik hoop echt dat de wietolie je goed mag doen en dat je je snel weer wat beter voelt! Hopelijk heb je baat bij het revalidatietraject, veel sterkte!

      Liefs, Nathalie

      Beantwoorden
  5. Ik gebruik ook cymbalta. Heb een paar nadelen. Gebruik ze omdat de dokter het zegt. Durf zelf niet goed afbouwen
    Misschien eens een andere dokter raadplegen? Start vanaf maandag wel met gezondere voeding.

    Beantwoorden
    • Beste Anita, als je graag wil afbouwen zou ik zeker iemand zoeken om dit mee op te pakken! Helemaal als je er nadelen van hebt. Gezonde voeding is absoluut een goede keuze, dit heeft mij ook al veel goeds gebracht.

      Veel succes en sterkte!

      Beantwoorden
  6. Hoi, ja cymbalta, heb het maar 4 dagen geslikt en het was kort maar krachtig. Ik moest het nemen voor neuropathische pijnen, heb namelijk MS. Dezelfde dag heb je al effect, lui, onverschillig, duizelig en vooral gebrek aan motivatie. Na 2 dagen merkte ik dat ik moeite kreeg om te beginnen met plassen. Het duurde een paar minuten eer de urine stroomde. De derde dag werd dit nog langer en de vierde dag zat ik het grootste deel van de dag op het toilet. Gelukkig mocht ik na een telefoontje met de specialist meteen stoppen, maar natuurlijk is dat niet meteen uitgewerkt. Heb er nog een dikke week plezier van gehad. Groetjes, Daisy

    Beantwoorden
    • Aahh wat ellendig Daisy! Vervelend dat je ook zo’n nare ervaring hebt met cymbalta. Gelukkig kon je er direct mee stoppen maar de bijwerkingen blijven inderdaad nog wel even..
      Dankje voor je reactie!

      Beantwoorden
  7. Idd Natalie, ik heb ook verschillende medicatie genomen oa ook cymbalta. Ik ben met dit alles ook gestopt! De oplossing ligt idd bij onszelf! Voor mij is iedere dag bewegen binnen mijn grenzen en onder begeleiding mijn medicament. Ik heb aanvaard dat pijn bij mij hoort en ik probeer mij daar niet op te focussen! Ik kijk naar wat ik wel nog kan. Ik ben blij en trots mezelf als ik elke dag beweeg…..ik weet dat ik daar wel beter van word. Als ik in de zetel zou blijven liggen dan zou ik met de tijd niet meer kunnen bewegen, stappen….door de pijn en door de stijfheid….
    Dus ik beweeg binnen mijn grenzen om beter te worden en te genieten van elke moment…

    Beantwoorden
    • Wat fijn Nicole dat ook jij inziet dat de oplossing bij onszelf ligt! Beweging is inderdaad erg belangrijk, dat merk ik zelf ook. Super dat het je lukt om ook iedere dag te bewegen, geeft ook weer energie natuurlijk 🙂 Blijf vooral lekker binnen je grenzen en geniet van de kleine dingen om je heen, dat is veel meer waard!

      Beantwoorden
  8. Hey, ik krijg nu dus (opnieuw) Cymbalta voorgeschreven wegens pijn nochtans heb ik aangegeven dat ik er in het verleden (was voor depressie) hallucinaties van kreeg. Luisteren, nee hoor. Na jouw ervaringen denk ik niet dat ik het ga nemen.

    Beantwoorden
    • Hey! Naar dat je er hallucinaties van kreeg en dat ze niet willen luisteren zeg! Ik kan je inderdaad alleen maar aanraden het niet te doen.. Het maakt meer kapot dan dat het goed doet.

      Beantwoorden
  9. Mooie blogpost. Zelf heb ik helaas ook ervaring met geen succesvolle revalidatie trajecten en psychiaters die je dingen aanpraten en je nog slechter laten voelen. Met cymbalta heb ik echter een betere ervaring. De vervelende bijwerkingen die je benoemd ken ik helaas ook allemaal, maar gelukkig merkte ik wel degelijk verschil in het pijnniveau en heeft het me door een moeilijke tijd heen geholpen. Ondertussen wel alweer gestopt, omdat het inderdaad niet de oplossing is.

    Beantwoorden
    • Dankjewel voor het compliment! Jammer dat je ook zo’n vervelende ervaring met revalideren en psychiaters hebt. Wel fijn dat de medicatie je tijdelijk heeft kunnen helpen, dat zal wel wat compenseren met de bijwerkingen die het gaf. Maar een oplossing is het inderdaad niet. Dankjewel voor het delen van je ervaring 🙂

      Beantwoorden
  10. Ik had met een eerste behandeling met Cymbalta ook heel veel bijwerkingen en het gevoel dat er een waas over mijn leven, emoties en geest zat. Ben toen ook op eigen houtje gestopt. Was verschrikkelijk ontwennen, zeker in combinatie met stoppen met pijnstillers, spierontspanners en slaappilletjes. Hoewel ik wel verlichting van pijn merkte en vooral ook verbetering van vermoeidheidsklachten. Maar de bijwerkingen, oa maag en darmen en extreem gewichtsverlies tot ondergrens BMI, waren te fel, en ik ben zelf zo extreem tegen chemische medicatie…
    Maar het ‘hyperkinetische’ effect van de Cymbalta die wegviel, was wel nefast. Ik heb het bijna een jaar zonder medicatie proberen volhouden, maar de pijn werd me te veel en ook de vermoeidheid begon verlammend te werken. Daardoor zakte ik in een diepe depressie en was er dus weer een beetje ‘hulp’ nodig.
    Cymbalta werd opnieuw opgestart, maar dat liet ik vooral toe, om weer even ook de andere medicatie te mogen nemen en kunnen krijgen, waaraan ik uiteindelijk verslaafd ben geraakt en extreem van heb moeten afkicken (pijnstillers, spierontspanners, slaapmiddelen). Vreselijk! Maar de Cymbalta ben ik blijven nemen, en zelfs in verdubbelde dosis, op dit moment nog steeds 120 mg. Maar wel langzaam opgebouwd, waardoor minder bijwerkingen en ik denk dat mijn lichaam ze toch nog beetje gewoon waren van de eerste keer. Hoewel die vervelende dromen en verlies van besef tussen droom en werkelijkheid wel blijven, maar ik had dat als klein kind al, zonder enige medicatie en ook als volwassene tijdens stressvolle periodes zonder medicatie, dus is misschien niet per se van Cymbalta.
    Ik vind nu, nadat ik de Cymbalta aan hogere dosis al 2 jaar terug neem, dat de werking ervan pas na 9 maanden echt is beginnen intreden, op vlak van pijnstilling, en op vlak van stemmingsverbetering aangaande depressie, zelfs pas na 12 maanden. Qua vermoeidheid geeft het meteen ‘onrust’, extra energie, die in het begin inderdaad vervelend aanvoelt, maar uiteindelijk wel went en kanaliseert en dan heel functioneel wordt tegen chronische vermoeidheid.
    Dus ik ben nu tijdens 2de kuur wel positief over Cymbalta, en zulk type medicijnen hebben tijd nodig om de stofwisseling in je eigen hersenen bij te sturen. Het is ook geweten dat veel van dit soort medicijnen min. 3 tot 6 maanden nodig hebben om effect te bereiken en doorgaans pas na 9 tot 12 maanden optimaal werken. Ik vond dat vroeger verkoopstruc en bullshit, maar ervaar nu wel dat het wel een beetje zo is gegaan.
    Ik ben nog altijd pro natuurlijke producten en herstel vanuit jezelf, maar mijn lijfje en geest had echt extra hulpje nodig en ‘verlichting’.
    Ik durf momenteel nog niet goed af te bouwen en te stoppen met Cymbalta omdat ik voor het eerst in 4,5 jaar enigszins ‘stabiel’ ben met draaglijke pijn, aanvaardbaar energieniveau en vermoeidheid, en ook iets of wat uit mijn donkere put ben geraakt. Van gewone en medicinale cannabis krijg ik paniekaanvallen, hallucinaties en heel fel hartkloppingen, en de pijn neemt maar weinig af. Ik durf het niet meer te proberen, nadat ik 3 op de 4 keer in zo’n paniek ben gesukkeld en hallucineerde dat ik naast mezelf op de bedrand zat en over mijn eigen arm aan het wrijven was…
    De olie heb ik nog niet getest, maar staat op de lijst om te proberen. Het is in Belgie gewoon allemaal niet makkelijk te bemachtigen 🙂
    In elk geval wens ik iedereen die deze blog leest veel moed, succes en vooral positieve energie! Want vooral positiviteit en een positieve setting en mensen rondom je die van nature bij je passen en je grenzen respecteren, zijn inderdaad nog meer waard dan eender welk trucje, pilletje, kruid, olie, …
    Liefs, en vergeet nooit dat je nooit alleen bent, Annelies x

    Beantwoorden
  11. Het hangt ervan af welke neurotransmitters je te kort komt. Dit kan je laten onderzoeken op eigen kosten a 200 euro bij een alternatieve arts die esteck metingen doet. Zelf heb ik dat gedaan en dat klopt als een bus. Zie google voor adressen. Rmts is ook een manier voor serotonine verhoging en wordt in geval het gedaan wordt in een ggz (zie google) vergoed. Of sint janskruid als de fibromylagie door serotoninetekort komt, wat vaak zo is, maar niet altijd.

    Beantwoorden
  12. Ik herken mij in veel delen van het verhaal. Gesprekken niet onthouden, transport te vermoeiend, ik herken het allemaal. Jaren geen pillen willen innemen om dezelfde reden. Dan paar jaar geleden toch gezwicht. Onlangs toonde hersenscan al aftakeling wat me direct de boost gaf om alles af te bouwen en met verschillende voedingssupplementen te starten. Ik moest wel mijn medicaties één voor één afbouwen maar ben nu een week volledig zonder medicatie en voel me super.
    .

    Beantwoorden
  13. Ik heb zelf amitryptiline gebruikt, kreeg dezelfde ervaringen als jij. Gelukkig ben ik er mee kunnen stoppen. Wat is dat een troep! Ik probeer nu op het moment van de pijnstillers af te bouwen, dat gaf bij mij namelijk dezelfde bijwerkingen. Hopelijk kunnen we een evenwicht vinden in behandeling met zo min mogelijk medicatie. Het gaf steun om je verhaal te lezen, dankjewel.

    Beantwoorden
    • Wat vervelend Line dat jij het op zo’n zelfde manier ervaren hebt! Kan me voorstellen dat je liever zonder al te veel medicatie door het leven gaat, ik herken dat helemaal.

      Ben blij dat mijn verhaal je steun heeft geboden.

      Liefs!

      Beantwoorden
  14. Ik heb 5 dagen cymbalta gebruikt, wat een hel! Niets slapen, geen emotie. Fysieke afkick was zwaar, maat daar ben ik na een week door geloof ik. Het ergste vind ik dat ik doodsbang ben en nog steeds geen enkele emotie kan uiten. Het duizelt nog steeds in mijn hoofd. Wat een hel!! Gaat dit over? Hoe lang duurt dit? Toch blij met de herkenning van je moedige verhaal!

    Beantwoorden
    • Ja het gaat over! Hoe lang dat duurt durf ik niet te zeggen, maar gezien je cymbalta zo kort maar gebruikt hebt, zullen de stoffen (hopelijk) ook snel je lichaam uit zijn. Sterkte!

      Beantwoorden
  15. Hallo net gestopt na 2 jaar Cymbalta, wat een hel dat afkicken, ben blij dat ik gestopt ben, nu opnieuw vooruit kijken en hopelijk lukt het zonder medicatie, elke dag pijn maar we leven nog!

    Beantwoorden
    • Ja dat afkicken is niet niks, maar fijn dat je daarmee bent kunnen stoppen. Uit eigen ervaring weet ik dat je met mindset en denken in mogelijkheden en oplossingen etc. meer kunt bereiken dan met medicatie. Veel succes!

      Beantwoorden
  16. Beste Nathalie, ik heb 22 jaar prozavertaling geslikt. Ik ben afgebouwd en nu zonder omdat de prozavertaling niet hielp tegen de pijn van de artrose en fibromyalgie.
    Ik heb sinds donderdag paniekaanvallen. Vreselijk.
    Mijn huisarts wil dat ik vandaag ga beginnen met cymbalta.
    30 mg.
    Ik ben benieuwd.
    Ik hoop niet dat ik al die nare bijwerkingen krijg.
    Ik slik ook paracetamol en naproxen en tramadol tegen de pijn.

    Beantwoorden
  17. Hallo,

    Ik heb fibromylagie, cv’s en artrose sinds 2014, ik wist niet wat er mij overkwam, precies dat ik constant griep had. Niemand begreep mij, onderzoeken en onderzoeken laten doen. Bij een professor terecht gekomen die privé handelde. Direct moeten opstarten met cymbalta, ja wat doe je, hopend terug op een wat normaal leven en maar gestart met cymbalta. De eerste weken waren een hel, ik was een zombie. Dokter zei dat ik moest doorbijten en dat mijn pijnen gingen verminderen. Niks was minder waar….wat wel waar is dat ik 13kg ben bijgekomen van diene brol. Nu zes jaar later, sinds maandag aan het afkicken, ik zie weer de hel….sorry als ik het niet zo goed overbreng maar ik kan mij niet goed concentreren. Ben begonnen met 60mg 1 pil per dag, daarna 2 maal 30mg, na een tijd wou ik in de avond geen meer nemen, dokter kwaad…en zal nog kwader worden als ik zeg dat ik gestopt ben. Ik wil niet meer afhangen van dit pilletje maar heb nog een weg af te leggen omwille van zware afkickverschijnselen. ??

    Beantwoorden
    • Jeetje wat heftig zeg! Ik snap helemaal wat je bedoelt.. ik heb het maar korte tijd gebruikt en had toen al last van afkickverschijnselen dus helemaal heftig als je het jaren gebruikt hebt. Hopelijk lukt het je om uiteindelijk van cymbalta af te kom en voel je je gauw wat beter. Liefs, Nathalie

      Beantwoorden
  18. Ik ben ook van plan om te stoppen met Cymbalta.
    Mijn dokter gaat dit niet graag horen maar ik wordt zo vergeetachtig van deze medicatie en ik moet steeds op mijn gewicht letten.
    Ik wil hier gewoon vanaf want ik heb er ook altijd zo’n dikke, opgezette buik van.
    Ik zou graag daarna overstappen op Cbd olie.

    Beantwoorden
    • Wat vervelend dat je zo’n bijwerkingen hebt van cymbalta. Als het voor jou beter voelt om te stoppen, zou ik daar zeker naar luisteren. Ongeacht wat de dokter daarvan vindt. CBD olie kan zeker ondersteuning bieden bij pijnklachten en vermoeidheid dus de moeite waard om te proberen! Veel succes!

      Beantwoorden
  19. Beste ervaarders. Geen enkele medicijn is perfect of zonder bijwerkingen, maar ik merk dat het enkel bij mensen slecht werkt als ze ertegen zijn en het eigenlijk niet willen slikken. Dit heeft een groot deel met je hersenen te maken. Als je iets eet/drinkt/inneemt tegen je goesting of je hebt een moeilijk karakter, dan gaje daar ook niet goed op reageren. Denk aan placebo. Als je iets inslikt en je gelooft erin, gaat je lichaam dit beter opnemen, omdat je hersenen dit positief aansturen. Dit is niet jullie fout of ik ben niet perse juist, maar een positieve en sterke houding kan al heel veel doen. Uiteraard een gezonde levensstijl en niet te hoge dosis kan een deel helpen. Veel success allemaal en geloof in wat je inneemt of doet.

    Beantwoorden
    • Daar heb je absoluut een goed punt Davit. De kans dat dat mee heeft gespeeld is zeker aanwezig. Toch denk ik dat medicijnen niet de oplossing zijn op lange termijn én is het natuurlijk wel bewezen dat antidepressiva bepaalde bijwerkingen met zich meebrengt (al kan het zeker zo zijn dat deze minder zijn als je helemaal overtuigd bent dat dit je gaat helpen). Dank voor je bericht!

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Besluister GRATIS de mini audiotraining voor een betere relatie met je lichaam! 🥰