Gelukkig zijn is wat veel mensen willen, iets waar ze naartoe streven maar wat lang niet iedereen echt ervaart. Zelf was ik er jarenlang van overtuigd dat gelukkig zijn niet mogelijk is zolang ik fibromyalgie hebt. Ik dacht dat ik alleen wanneer ik gezond zou zijn, ook gelukkig kon zijn. Maar is dit ook zo? Kun je gelukkig zijn als je chronisch ziek bent? Ik deel graag mijn ervaring met je!
Gelukkig zijn als je chronisch ziek bent, is dat mogelijk?
Veel mensen stellen voorwaarden aan geluk, net zoals ik dat deed. Mijn voorwaarde was gezond zijn, want pas als ik die voorwaarde bereikt zou hebben, zou ik ook echt gelukkig kunnen zijn. Voorwaarden worden op iedere denkbare manier gesteld, een aantal voorbeelden:
- Eerst moet ik genoeg geld hebben, dan pas kan ik gelukkig zijn;
- Pas wanneer ik 10 kg afgevallen ben, kan ik gelukkig zijn;
- Ik zou er echt gelukkig van worden als ik dat huis zou kunnen kopen;
Herken je dit bij jezelf? Wat is jouw voorwaarde om gelukkig te zijn?
Het mooie van alles is dat je geen mijlpaal hoeft te bereiken om gelukkig te kunnen zijn. Gelukkig zijn kan zelfs vanuit de meest ellendige situatie. Het gaat namelijk niet om de situatie waar je in zit, of het doel wat je wil bereiken; het gaat om jouw manier van denken en doen.
“Mijn idee was dat fibromyalgie het voor mij onmogelijk maakte om gelukkig te zijn.
Maar de enige die gelukkig zijn onmogelijk maakte was ikzelf.
Alleen zag ik dit nog niet in.”
Ik ben chronisch ziek, maar ongelukkig ben ik niet
Zoals ik in de intro al aangaf dacht ik dat ik éérst gezond zou moeten worden, vóórdat ik gelukkig zou kunnen zijn. Het feit is dat ik nog steeds niet genezen of helemaal gezond ben, maar ongelukkig ben ik absoluut niet.
Ja, de diagnose fibromyalgie heeft een onwijs grote impact op mijn leven gehad. Het heeft mijn wereld op z’n kop gezet, mij aan mezelf en alles en iedereen laten twijfelen, mijn toekomst laten instorten (dacht ik) en me heel ellendig laten voelen.
Echter heb ik door de jaren heen mogen leren dat ik ook met fibromyalgie gelukkig door het leven kan gaan.
Geluk kent geen voorwaarden
Geluk kent namelijk helemaal geen voorwaarden. Het geluk zal niet op je pad komen waaien wanneer je je streefgewicht bereikt hebt, als je de loterij hebt gewonnen of als je gezond bent. Het zal wellicht even bijdragen aan je geluk, maar het houdt geen stand. Geluk zit diep in jezelf en kun je zelf creëren, hiervoor heb je geen voorwaarden of bereikte doelen nodig.
Ik zit nog steeds in dezelfde situatie als jaren terug: ik heb namelijk nog steeds fibromyalgie. Echter is mijn manier van omgaan met chronisch ziek zijn wél heel erg veranderd. Gelukkig zijn laat ik nu niet meer afhangen van gezond zijn of niet, geluk creëer ikzelf.
Lees ook: 5 succesvolle tips om stress en negativiteit los te laten
Een paar jaar terug kon ik niet gelukkig zijn, genieten van leuke dingen of tevreden zijn met het leven wat ik had. Puur en alleen omdat ik niet kon accepteren hoe de situatie was. Mijn idee was dat fibromyalgie het voor mij onmogelijk maakte om gelukkig te zijn. Maar de enige die gelukkig zijn onmogelijk maakte was ikzelf. Alleen zag ik dit nog niet in.
Wat heb ik veranderd om wél gelukkig te kunnen zijn?
In plaats van continu boos te zijn dat ik nog steeds altijd pijn heb en moe ben en te geloven dat ik niet gelukkig kan zijn, geniet ik nu van de dingen die ik wél kan. In plaats van continu onmogelijkheden te zien, kijk ik nu bij iedere situatie hoe het voor mij eventueel wél mogelijk is.
Het is me gelukt om te accepteren dat ik fibromyalgie heb, ik heb met mezelf afgesproken dat ik ondanks alles, het beste uit mezelf en uit het leven wil en ga halen.
In plaats van bij de pakken neer te gaan zitten ben ik nu actief op zoek naar hoe ik mezelf gelukkig kan maken. Vanuit de situatie waar ik NU inzit.
Ik ben uit de slachtofferrol gestapt en ben vanuit een ellendige situatie mijn leven opnieuw gaan opbouwen. Met dezelfde ziekte en dezelfde klachten, maar dit keer met een positieve mind-set.
Jij bent de enige die jezelf gelukkig kunt maken
Door te genieten van de kleine dingen, te waarderen wat ik allemaal nog wel kan en door telkens te zoeken naar mogelijkheden is mijn leven een stuk aangenamer geworden.
Ik geniet veel meer van dingen en kan blij zijn met het leven wat ik heb. Daarnaast heb ik geleerd dat moeilijke momenten vaak de mooiste levenslessen bieden wat me ook erg helpt.
Lees ook: 47 affirmaties voor een fijner en positiever leven
Ja, je krijgt een klap te verwerken wanneer je de diagnose fibromyalgie krijgt. Maar het houdt niet in dat je nooit meer gelukkig kunt zijn. Door dankbaar te zijn voor alles wat je hebt en kunt, door te genieten van de kleine dingen in het leven, en jezelf te trainen positiever in het leven te staan, zul je echt een stuk gelukkiger worden.
Geluk kent geen voorwaarden, neem de verantwoording voor jou eigen leven en maak jezelf gelukkig. Er is niemand anders die dat voor jou kan doen!
Kun jij wel wat tips gebruiken om fibromyalgie te accepteren? Download dan mijn eBook Deal With It! >>
Kun jij gelukkig zijn ondanks fibromyalgie of een andere chronische ziekte? Wat helpt jou daarbij?
Laat het weten in een reactie onder dit bericht! 🙂
VOLG FIBROMYALGIEBLOG VIA FACEBOOK & INSTAGRAM
2 reacties. Reactie plaatsen
Ja ik kan ook gelukkig zijn mét Fibromyalgie ; Jaren geleden zat ik compleet in dat slachtoffer-rolletje (moet er wél bij zeggen dat ik zware nekpijnen had en deze hebben ze pas na enkele jaren “even” iets verbeterd met een operatie) mijn toenmalige echtgenoot heeft me toen aan de kant gezet dus opeens was ik ALLES kwijt, mijn dochter, mijn hond, mijn huis, héél mijn leefwereld. Toen heb ik me volledig laten gaan, was al verslaafd aan de pijnmedicatie door mijn zwaar verleden met mijn nek mààr toen at ik ni meer, had gewoon ook niet meer de kracht om uit mijn bed te komen, ik kon gewoon niet meer recht staan. Tot ik op een dag zoveel medicatie binnen had en een verkeerde mix had genomen voor de enorme rugpijn die ik toen had en belande op het laatste nippertje op intensieve, het scheelde maar enkele seconden of ik was dood geweest. Het heeft me zeker 2 maanden gekost om na intensieve terug “normaal” te functioneren en achteraf dankszij therapie begon ik helemaal anders te denken. Er was ook een onderdeel “wandelen” wan dat was goed voor geest én lichaam, in het begin kon ik dit niet mee doen maar toen ik het mee begon te doen, voelde dit geestelijk heel goed.
Heb toen mijn huidige vriend leren kennen en hij zoekt altijd naar iets positiefs als er iets negatiefs gebeurd en dit ben ik ook beginnen te doen….dat lukt me niet altijd maar meestal wél.
Heb nu terg véél pijn doordat ze wervels vervangen hebben en een plaat in mijn nek gestoken hebben mààr té groot in één keer. Ondertussen is de plaat die ze toen in mijn nek gestoken hebben door een recent ongeval gebroken dus terug enorme pijnen mààr probeer toch elke dag iets positiefs te zien. Gemakkelijk is het niet maar daar helpt mijn vriend me dan soms bij en eerlijk gezegd helpt me dat om de pijn te vergeten, soms is dat maar eventjes mààr het helpt wél.
Ik weigerde na de 2de kans die ik gekregen had om terug in dat slachtoffer-rolletje te kruipen, ik probeer positief te blijven en dat helpt.
Gelukkig zijn lukt. Maar niet alle dagen.
Positiviteit maakt gelukkig en is besmettelijk. Dat doet de pijn verdringen, maar weer niet elke dag. Alle dagen zijn niet hetzelfde. Voor niemand.
Ik leg me niet neer bij mijn diagnose. Ik heb fibromyalgie. Ik “ben” het niet.
Bewegen, sociale contacten en proberen doen wat je kan in de mate van het
mogelijke. Dat werkt voor mij. Niet allle dagen. Maar het werkt! 😊