Grenzen aangeven is voor velen erg lastig. En ik snap dat, ik heb er zelf ook lang moeite mee gehad. Ondertussen heb ik geleerd waar mijn grenzen liggen en lukt het me goed om grenzen aan te geven. Mede door de stappen om van grenzen aangeven een gewoonte te maken die ik hieronder met je deel.
Grenzen aangeven vond ik lang lastig omdat ik het confronterend vond, want aangeven dat ik iets niet kon, nee zeggen of bijvoorbeeld eerder naar huis gaan van een feestje omdat ik het anders niet zou volhouden.. Tsja dat was in het begin even slikken. Want ik wílde het zo graag kunnen allemaal. Maar ook tegenover anderen kan grenzen aangeven lastig zijn (wat zal de ander denken? Dadelijk wordt hij of zij boos..).
Toch is grenzen aangeven enorm belangrijk en kan ik nu ook wel zeggen dat ik er comfortabel bij ben. Meestal dan ?. Omdat ik weet dat grenzen aangeven lastig kan zijn, wil ik 3 stappen met je delen die ook mij geholpen hebben. Leer grenzen aangeven zonder schuldgevoel, zonder nonsens.
3 Stappen om grenzen aangeven eigen te maken
Onderstaande stappen hebben mij geholpen om grenzen aangeven eigen gemaakt. Ik deel ze graag met je, zodat ook jij leert om je grenzen aan te geven. Want juist dit helpt je om je energie beter te bewaken, toename van pijn te beperken en je lichaam te geven wat het nodig heeft.
Stap 1: Ontdek waar je grens ligt
Zelf heb ik heel lang moeite gehad met het aangeven van grenzen omdat ik zo gewend was om er overheen te gaan, dat ik geen idee had waar mijn grens eigenlijk lag. Het is dus belangrijk om te leren waar jouw grenzen liggen en dat moment te leren herkennen.
Bewustwording is vaak de eerste stap naar verandering. Wanneer jij je bewust bent van het moment dat je tegen je grens aanloopt, kun je ook beter handelen.
Ik heb het met vallen en opstaan geleerd: iets doen, keihard over je grens gaan en achteraf bedenken: dat was toch iets te veel van het goede.
Telkens probeerde ik van zo’n situatie te leren om het vervolgens anders te gaan doen. Ik kijk terug naar wat ik gedaan heb om te ontdekken wanneer het eigenlijk genoeg geweest was:
welke signalen gaf mijn lichaam? Wanneer veranderde mijn stemming? Welk moment nam pijn en/of vermoeidheid toe? Door dit in kaart te brengen wist ik ook beter waar mijn grens dan wel lag en kon ik het vervolgens anders doen.
- Een hele dag naar een verjaardag? Dat vind ik pittig. Maar 2 uur lukt me wel, dus ging ik vanaf dat moment nog maar een paar uur naar een verjaardag in plaats van een hele dag.
- De hele dag achter mijn computer werken zorgt voor meer pijnklachten. Door voldoende pauzes te nemen tussendoor, even 5 minuten te dansen, te mediteren of door rek- en strekoefeningen te doen is het wél haalbaar.
- Een hele avondmaaltijd bereiden kost me veel energie en zorgt voor veel prikkels waardoor ik humeurig word. Wat me helpt is om ‘s middags al zo veel mogelijk voor te bereiden zodat ik ‘s avonds enkel het gerecht nog maar hoef klaar te maken.
Dit zijn situaties waarbij ikzelf ervaren heb dat het me te veel energie kost of pijn oplevert en ik een grens overging. Telkens bedenk ik: hoe kan ik ervoor zorgen dat ik deze activiteit makkelijker/minder intensief maak? Waarmee kan ik het makkelijker en draaglijker maken voor mezelf?
Bedenk dus eens voor jezelf:
- Wanneer ga ik over mijn grenzen?
- Wat merk ik bij mezelf als ik over een grens ga?
- Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik de volgende keer wél mijn grens aangeeft of wat kan ik doen om ervoor te zorgen dat de activiteit me minder kost?
Lees ook: Pijn als signaal van het lichaam: Wat wil mijn lichaam vertellen? >>
Stap 2: Ervaar wat grenzen aangeven je oplevert
Een belangrijke stap om een gewoonte te kunnen maken van grenzen aangeven is: weet wat het je oplevert. Als je weet waarom je het doet of wat de positieve gevolgen ervan zijn, kan het al wat makkelijker worden om je grenzen ook daadwerkelijk aan te geven.
Ik weet bijvoorbeeld dat wanneer ik tijdig mijn grenzen aangeef, ik ook een leuker persoon ben, minder pijn ervaar en meer energie overhoudt.
Grenzen aangeven helpt me om beter voor mezelf te zorgen en mijn lichaam niet te veel te belasten waardoor ik dus tijd en energie overhoud voor dingen die belangrijk voor me zijn.
Het is heel belangrijk om te gaan ervaren wat het jou oplevert om je grenzen aan te geven. Je kunt dan makkelijker een bewuste keuze maken; wanneer je bij iemand op bezoek bent en je merkt dat het eigenlijk te veel voor je is kun je twee dingen doen:
- Of: je negeert de signalen van je lichaam en gaat over je grenzen, met alle gevolgen van dien.
- Of: je kiest ervoor om op dat moment aan te geven dat je naar huis gaat, waardoor je toename van pijnklachten kunt voorkomen, energie overhoudt om thuis nog wat te doen en niet overprikkeld raakt.
Wanneer ik niet goed mijn grenzen in de gaten houd en er overheen ga, heeft dit als gevolg dat ik energie verlies, dat pijnklachten toenemen, ik mogelijk overprikkeld raak en mijn humeur vermindert. Dit is het me niet waard, dus geef ik mijn grenzen aan.
Wanneer je gaat ervaren wat het jou oplevert om grenzen aan te geven, zul je merken dat het makkelijker wordt om het ook daadwerkelijk te doen. En om dit te gaan ervaren, zul je moeten gaan oefenen!
Stap 3: Ga oefenen met grenzen aangeven
Om er een gewoonte van te maken om grenzen aan te geven is het belangrijk om hiermee te oefenen. In het begin zal het onwennig zijn en het kan gepaard gaan met schuldgevoel, ongemak of confrontatie.
Laat dat er zijn en doe het toch. Want alleen door steeds vaker je grenzen aan te geven zal het ook makkelijker worden.
Je kunt dit in het begin oefenen bij mensen waarbij jij je op je gemak voelt. Je kunt ze zelfs vooraf inlichten dat dit een leerdoel van je is, en ze dus kunnen verwachten dat je vaker ‘nee’ zult zeggen of bijvoorbeeld eerder naar huis gaat als je op de koffie komt.
Door te ervaren dat het oké is, én te merken wat het je oplevert wordt het steeds makkelijker. Daarbij kun je het door te oefenen steeds meer eigen maken.
Als je iets gaat doen, wat je voorheen nooit deed, kan dit gepaard met spanning, ongemak en weerstand. Weet dat dit onderdeel is van je leerproces. Jouw ego houdt niet van nieuwe dingen, en blijft liever in jouw veilige comfort zone. Maar om te groeien en nieuwe dingen te leren, zul je daarvan los moeten breken.
Je ego, ook wel innerlijke criticus zal je vertellen dat je beter je grens niet kunt aangeven, dat je gewoon door moet gaan. Maar dit gaat je uiteindelijk niet verder helpen. Het is de kracht om je ego te negeren, dwars door de spanning heen te gaan en het tóch te doen.
Ik ben in ieder geval erg blij dat ik dit gedaan heb. Vandaar dat ik deze tips omtrent grenzen aangeven ook graag met je deel. Want ik voel me veel beter, kan mijn energie beter bewaken en heb minder pijnklachten sinds ik duidelijk mijn grenzen ken en aangeef.
Ga aan de slag met de 3 stappen
Bovenstaande stappen om grenzen aangeven eigen te maken hebben mij erg geholpen, en ik hoop jou ook. Het is gelukkig iets wat je – en dat kan ik uit eigen ervaring zeggen – kunt leren.
In het begin is het zeker niet makkelijk, en ja, er kan ook weerstand komen vanuit je omgeving (zij zijn immers helemaal niet gewend dat je grenzen aangeeft), maar dit doe je echt voor jezelf.
Je geeft grenzen aan om jouw lichaam te beschermen, om je energie te begrenzen, om te doen wat goed voor jóú is. Hoe lastig het ook kan zijn als anderen hier vervelend op reageren, blijf het doen.
Het is jouw lichaam, jouw energie en jij mag doen wat het beste voor je is. Grenzen aangeven is geen schande of iets negatiefs, het helpt je juist om jouw leven zo vorm te geven, op een manier die bij jou past.
Wil jij van grenzen aangeven een gewoonte maken maar vind je het lastig? Volg de masterclass over grenzen waarin jij leert waar je grens ligt én hoe je deze makkelijker kunt aangeven.
Weet jij waar je grenzen liggen en lukt het je om je grenzen aan te geven? Zo ja, wat helpt je daarbij? Zo nee, waar loop je tegenaan? Laat het in een reactie weten!
Nog even verder lezen?
Begrijp hoe het acceptatieproces in elkaar steekt!
In dit gratis eBook leer je precies hoe de 6 fases van acceptatie eruit zien zodat jij het acceptatieproces leert begrijpen en daardoor méér grip krijgt op acceptatie.
Niet eenvoudig grenzen aangeven.
Herkenbaar weten dat het te veel wordt, maar niet willen afgeven omdat ik dit echt wel wil kunnen. En vooral ook omdat luisteren en grens aangeven, volgen betekent dat ik van een leuke plek naar alleen thuis moet gaan. En ik ben niet graag alleen thuis. Al is over de grens gaan ook gelijk aan overprikkeld zijn. En meer dan dat
Het is ook zeker niet altijd eenvoudig! Maar uiteindelijk helpt het je wel om beter voor jezelf te kunnen zorgen. Weten wat het oplevert om je grenzen aan te geven kan dan helpen, net zoals dankbaar zijn voor wat je wél kunt. Door je focus te leggen op blij zijn dat je toch even bent kunnen gaan, in plaats van op het feit dat je eerder naar huis moet kan rust en ruimte bieden. Het is een proces en door te oefenen zal het uiteindelijk wel makkelijker worden. Geef jezelf hierin de tijd. Liefs, Nathalie
Ik merk het altijd te laat op als ik over mijn grens ga. Vervolgens durf ik dan weer een tijdje heel weinig. Dan knap ik heel langzaam op en bega ik weer die zelfde fout. Hoe leer ik het om de grens optijd aan te voelen?
Ah ja, herkenbaar hoor! Het is de kunst om de signalen van je lichaam te leren kennen; wat geeft jouw lichaam je aan als je over je grens gaat? Vermoeidheid, overprikkeling, sneller geïrriteerd, pijn? Als je dit gaat herkennen weet je op den duur ook als je lichaam een signaal geeft: “hey, het is tijd om een stapje terug te doen”. Daardoor leer je uiteindelijk waar jouw grens ligt. Veel succes en blijf altijd goed naar je lichaam luisteren! Liefs, Nathalie