Ik ben trots op je, en ik hoop jij ook op jezelf

Lieve jij,

Ondanks alle klachten, de pijn, extreme vermoeidheid, psychische klachten, slaapproblemen, concentratie- en geheugenproblemen, ga je door met je leven. Je houdt je op de been, ondanks alles. Het is niet niks wat je doet, het is een strijd met jezelf, je lichaam en je omgeving. Iedere dag is anders, de ene dag voelt het alsof je de wereld aan kunt, terwijl je de andere dag compleet uitgeput en met een lichaam wat voelt alsof er een traktor overheen gereden is op bed ligt.

De hele dag..

Je snapt zelf niet eens iets van je lichaam, laat staan je omgeving. Zij willen misschien wel naar je luisteren maar verliezen na bepaalde tijd wellicht hun interesse. Onbegrip vanuit artsen, behandelaars, therapeuten en zelfs de mensen die je het meest lief hebt. Onbegrip wat je aan het twijfelen maakt, wat misschien wel je eigenwaarde laat zakken. “Want stel ik me dan echt zo aan?” Nee. Dat doe je niet!

Je probeert een weg te vinden tussen alle obstakels die op je weg zijn gegooid. Je probeert een nieuw leven op te bouwen, waarbij je rekening moet houden met je zieke lichaam. En nee, dat is niet niks.

Dat is slopend, vermoeiend en soms zelfs beangstigend.

Je toekomst zal waarschijnlijk niet meer zo worden ingevuld als jij je altijd voorgehouden hebt. De kans is groot, dat je dat beeld zelfs los moet gaan laten. Werk, kinderen, contacten onderhouden, studie.. alles wordt onzeker. Twijfels over iedere keuze en bij alles wat je doet. Een heftige situatie, waarvan niemand iets ziet of merkt. Het voelt soms als een eenzame strijd die nooit meer over zal gaan.

Maar ik beloof je, dat gaat het wel. Jij bent namelijk zo veel sterker dan je denkt.

Het is niet niks. En dat zeg ik niet om medelijden rondom fibromyalgie te creëren, dat zeg ik omdat ik jou wil laten inzien hoe goed je bezig bent en hoe sterk jij bent. Ik weet namelijk dat er mensen zijn, die je het gevoel zullen geven alsof fibromyalgie niets voorstelt. Alsof het tussen de oren zit. En dat doet pijn, veel pijn. Daarnaast hebben ze ongelijk en weten ze niet waar ze over praten, onthoud dat alsjeblieft goed. Jij weet het beste wat je voelt dus twijfel niet aan je eigen keuzes.

Ik ben trots op je,

en ik hoop jij ook op jezelf. Je hebt een diagnose die niet makkelijk begrepen wordt en allerlei nare klachten met zich meebrengt. Je leven is op z’n kop gezet en je moet het zelf allemaal maar weer zien te ordenen. Toekomstplannen liggen in duigen en je zult moeten leren leven met het feit dat je chronisch ziek bent. Nee, het is niet niks. Misschien dat je soms zelfs even het vertrouwen verliest of twijfelt aan het feit of het ooit nog goed komt.

Maar ik beloof je, het komt goed. Zolang jij blijft doorgaan en diep van binnen geloofd in jezelf.

Ik weet zeker dat jij sterk genoeg bent, weet je waarom? Om alles wat je al doorstaan hebt. Ik ga je niet zeggen dat het makkelijk is, want dat is het absoluut niet. Maar het gaat je lukken, hoe dan ook. Ondanks alle pijn die je dagelijks voelt, sta je hier nog steeds. En dat flik je toch maar even. Misschien zullen niet veel mensen begrijpen wat je doormaakt, maar ik begrijp je helemaal. Daarom dat ik je wil laten weten, dat ik trots op je ben. Dat jij, ondanks alles, doet wat je doet.

Dus geef de moed niet op, laat je niet gek maken en blijf vertrouwen houden in je lichaam. Je bent een doorzetter, een vechter en een onwijs sterk persoon; want ondanks het feit dat je fibromyalgie hebt, sta je hier nog steeds. En daar mag je trots op zijn, dus alsjeblieft;

Ben dat ook.

Ook ik dacht dat het mij nooit zou lukken en kijk waar ik nu sta. Het is geen makkelijke weg geweest, maar uiteindelijk is het wel gelukt. En dat kun jij ook. Dat weet ik zeker!

Ik ben trots op je. En ik hoop, jij ook op jezelf.

Veel liefs,
Nathalie