Minder moeten van mezelf: 3 Belangrijke lessen die ik erdoor leerde

Minder moeten van mezelf heeft me echt veel rust en ruimte gegeven. Ik heb mezelf namelijk jarenlang opgezadeld met van alles en nog wat omdat dat ‘moest’ van mijzelf. Erg snel tevreden was ik niet en daarbij was ik behoorlijk streng voor mezelf; geen energie? Toch nog even door bikkelen. Pijn in mijn lijf? Gewoon even negeren. Geen zin? Dan máák je maar zin! Ik was echt niet leuk voor mezelf en heel gek dat ik een burn-out heb gehad vind ik het dan ook niet. Gelukkig is dat nu een stuk minder. Vandaag deel ik graag welke lessen ik leerde door minder te moeten van mezelf.

Deze 3 lessen leerde ik door minder te moeten van mezelf

Hoewel ik wel meer dan 3 lessen heb geleerd door minder te moeten van mezelf, zijn de 3 die ik vandaag met je deel zeker wel de belangrijkste. Hopelijk bieden ze jou ook inzichten zodat jij gaat realiseren dat ook jij minder streng voor jezelf mag zijn. Je moet namelijk helemaal niets.

1. De wereld vergaat niet als ik ‘moetjes’ laat liggen

Best een fijn besef dat de wereld gewoon doordraait als ik niet direct nadat de was klaar is, alles ophang. Dat het niet erg is als er kreukels in het dekbed zitten omdat ik het in de droger heb gedaan in plaats van opgehangen (spoiler: onder kreukels slaap je net zo lekker!). Dat iemand niet boos wordt als ik dat appje of mailtje een dag later beantwoord omdat ik mentaal niet de ruimte heb om er op in te gaan.

De wereld vergaat zelfs niet als ik voor mezelf kies in plaats van het gevoel volg dat ik de ander tevreden moet houden. Zelfs niet als iets niet perfect is.

Naast het feit dat de wereld blijkbaar gewoon doordraait, realiseerde ik me ook dat ik niet per se een beter mens ben als ik mezelf forceer om gezond te moeten eten, om echt een paar kilo kwijt te raken, om die ochtendroutine elke dag aan te houden. De wereld vergaat niet en het is belangrijker dat ik gelukkig ben.

2. Minder moeten: ik ben niet verantwoordelijk voor anderen

Zowel thuis als op het werk heb ik me altijd enorm verantwoordelijk gevoeld.

  • Kwam mijn zus haar afspraken niet na tegenover mijn ouders? Dan loste ik dat op.
  • Liet mijn collega steken vallen op het werk? Dan deed ik het wel.
  • Vroeg iemand mij om hulp terwijl ik daar eigenlijk niet toe in staat was? Natuurlijk zei ik ja!

Ik voelde me altijd verantwoordelijk voor alles en iedereen. Want die dingen moeten toch gebeuren? En als ik het niet doe, wie doet het dan?!

Hoewel ik dit soms alsnog lastig vind, weet ik nu: het is niet mijn verantwoordelijkheid. Als de ander steken laat vallen, mag diegene daar zelf de consequenties voor dragen. Heeft iemand hulp nodig maar is het voor mij niet haalbaar? Het is niet mijn taak om altijd maar ‘ja’ te zeggen, dus zeg ik nee als dat beter voor me voelt.

Ik ben en blijf een zorgzaam type dus ik zal altijd graag willen helpen, maar wel alleen nog maar als het voor mij ook goed voelt – en niet omdat ik het gevoel heb dat ik het moet doen omdat anders niemand het doet. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen leven.

3. Ik had vooral heel veel behoefte aan controle

Door altijd mezelf maar bezig te houden met moetjes had ik het gevoel de controle te hebben over mijn leven. Ik ‘moet’ elke avond een gezonde maaltijd bereiden (en dan ook nog klaar hebben staan om een bepaalde tijd). Ik ‘moet’ ‘s morgens vroeg op staan. Ik ‘moet’ elke dag mediteren, bewegen, journalen en dankbaar zijn.

Oh en het huis moet netjes zijn, de was moet gedaan, en het dekbed moet netjes strak zijn. Juist omdat ik zo weinig controle had, maakte ik mezelf gek met allerlei moetjes. Want als ik die dingen wel deed, had ik tenminste het gevoel nog érgens controle over te hebben.

Niet dat ik die echt had, maar hé, ik had in ieder geval dat gevoel ;).

Nu het beter met me gaat merk ik dat die controle een stuk minder is waardoor het ook makkelijker is om minder te moeten. Tegelijkertijd is het een wisselwerking; door minder behoefte aan controle kan ik de ‘moetjes’ beter loslaten. Maar doordat ik mezelf geforceerd heb om minder te moeten, is ook de behoefte aan controle afgenomen.

minder moeten

Minder moeten, meer leven

Gelukkig weet ik inmiddels beter en moet ik een stuk minder van mezelf. Ik mag weer meer leven en dat heeft me echt heel goed gedaan. Het scheelt ook dat het nu beter met me gaat waardoor ik die controle niet meer zo nodig heb en makkelijker om kan gaan met een gekreukeld dekbedovertrek.

Serieus: ik heb hier dus een keer huilend mijn zus over opgebeld. Ik voelde me zó intens beroerd daarover. Nu moet ik daar een beetje om lachen en denk ik: “ach meisje toch, waar maakte je je druk om?! Je slaapt er echt niet slechter door.

Tegelijkertijd realiseerde ik me dat ik me door vast te houden aan alles wat moet, heus niet beter ga voelen en zeker geen leuker mens word. Ik legde mezelf van alles op wat eigenlijk helemaal niet belangrijk is. Minder moeten heeft me rust gegeven.

Van moeten naar willen

Waar ik nu vooral naar probeer te kijken is: wat wíl ik? En waar kies ik dan voor?

  • Als ik gezond wil zijn, komt daar inderdaad bij dat ik gezond wil koken en voldoende wil bewegen. Maar tegelijkertijd vind ik het ook prima als ik een dag wat minder beweeg of als we door de week een keer een frietje halen omdat dat beter uitkomt. Ik ben flexibeler en milder voor mezelf en dat is echt een verrijking. Doordat het niet meer zo gefixeerd moet allemaal, is het ook nog eens fijner en leuker om er mee bezig te zijn. Daarbij kies ik er nu bewust voor omdat ik gezond wil zijn – dat is dus mijn motivatie.
  • Ik wil op zondag graag een schoon opgemaakt bed, dus wil ik in het weekend de was doen. Het is dus niet meer zo dat ik in het weekend per se alle was móét doen, maar dat ik dat wíl, omdat het me een heerlijk gevoel geeft om ‘s avonds in een lekker schoon opgemaakt bed te kruipen. Daar geniet ik zo intens van! Het doen van de was voelt hierdoor een stuk minder zwaar omdat ik weet waar ik het voor doe! En lukt het een keertje niet door het een of ander? Dan doe ik het toch lekker op maandag?
  • Als ik zie dat een ander ergens mee strugglet of hulp nodig heeft en ik heb de ruimte om die hulp te bieden, dan doe ik dat. Ik vind het fijn om mensen te helpen en ik bied mijn hulp aan als dit voor mij passend voelt; niet als ik het gevoel heb dat ik móét helpen. Dit geldt ook voor als ik zie dat een ander nog van alles moet doen maar dit niet gaat halen binnen een bepaalde tijd. Het is zijn of haar verantwoording, maar als ik de behoefte voel om te willen helpen, dan biedt ik dat aan.

Het gaat om het gevoel achter moeten of willen

Het voelt zo veel relaxter om dingen te doen omdat ik dat wil; omdat het me motiveert, omdat het me helpt om mijn doelen te behalen of omdat ik er onwijs van geniet. Je kunt dus nog prima dezelfde dingen doen dan wanneer je ze moest van jezelf – maar het gevoel er achter, die rust, dat maakt al zo veel verschil!

Het geeft ademruimte, het biedt perspectief en het brengt opties. Het is geen ramp als het een keer anders loopt – terwijl ik lange tijd dacht dat dat wél het geval was. Wat een geruststelling.

Tegelijkertijd ben ik een stuk liever voor mezelf; als ik geen energie heb, pijn heb, of ergens geen ruimte voor voel, dan kies ik voor mezelf. Want ik ben – net zoals jij – belangrijker dan een gestreken dekbedovertrek, een perfecte ochtendroutine of elke dag een gezonde maaltijd.

En daarbij ben ik enkel en alleen verantwoordelijk voor mijn eigen leven en mijn geluk en niet voor dat van een ander.

Het enige wat je moet…

Het enige wat je moet, is goed voor jezelf zorgen. Want jij bent de belangrijkste persoon in jouw leven. Doe wat goed voor je is, gun jezelf ruimte en neem eens wat meer afstand van al die ‘moetjes’ – je wordt er echt een leuker mens van door te kijken vanuit wat je wil.

En oké, zelfs goed voor jezelf zorgen ‘moet’ niet, maar ik raad het wel aan.

Hoe zit het met jou? Ben jij streng voor jezelf of vind jij dat je veel ‘moet’? Ga jij aan de slag mag met ‘minder moeten’? Ik ben benieuwd! Laat het in een reactie weten.


Deze blogs vind je vast ook leuk:


Volg FibromyalgieBlog via Facebook & Instagram

Begrijp hoe het acceptatieproces in elkaar steekt!

In dit gratis eBook leer je precies hoe de 6 fases van acceptatie eruit zien zodat jij het acceptatieproces leert begrijpen en daardoor méér grip krijgt op acceptatie. 

2 gedachten over “Minder moeten van mezelf: 3 Belangrijke lessen die ik erdoor leerde”

  1. Hoy Nathalie, af en toe lees ik jouw blog. Niet elke keer want het ‘moet’ niet. Wat je schrijft is heel herkenbaar, ook dit stukje weer.
    Het loslaten van de moetens en het durven nee zeggen uit respect voor onszelf. Niet gemakkelijk maar ik leer met kleine stapjes, kleine vorderingen.
    Niets moet en alles mag (met een knipoog).

    Groetjes en thanks! Christine

    Beantwoorden
    • Hey Christine, leuk dat je af en toe mijn blogs leest! 😊
      Helemaal eens met wat je zegt; je doet het inderdaad uit respect voor jezelf. Goed dat je het met kleine stapjes leert, elke stap telt 🥰

      Liefs, Nathalie

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Verjaardagsactie! 🎉 40% Korting op de Cursus Lichter Leven met Fibromyalgie 🥳