Pijn als signaal van het lichaam: Wat wil mijn lichaam vertellen?

Als ik heel eerlijk ben, is het krijgen van fibromyalgie iets wat me veel inzicht gegeven heeft. Het heeft me laten groeien als persoon, ik heb mezelf er beter door leren kennen en het heeft me in positieve zin veranderd. Het feit dat ik pijn heb leren zien als signaal helpt me om dagelijks keuzes te maken die voor mij het beste zijn. Graag leg ik je uit hoe ik ‘gebruik’ maak van de pijnklachten die ik heb om zo goed mogelijk voor mezelf te zorgen.

Pijn leren zien als signaal

Jaren terug, toen ik nog dagelijks extreme pijnklachten had wist ik geen raad met mezelf. Wat ik vooral deed was vechten tegen fibromyalgie en tegen de pijn en hopen dat het spontaan zou verdwijnen.

Maar dat deed het niet. Ik moest veel inleveren, lag vaak op bed en huilde regelmatig omdat ik geen raad meer wist met mezelf.

In 2016 kreeg ik een burn-out en dat was voor mij de druppel. Het moment dat ik toe moest geven aan volledige uitputting deed me realiseren dat ik niet meer verder kon op de manier zoals ik altijd deed.

Het was geen optie meer om voor alles en iedereen verantwoordelijk te zijn. Altijd maar ‘ja’ zeggen zat er niet meer in. Hulp vragen werd ineens een belangrijk punt terwijl ik dat zo moeilijk vond en ook het aangeven van mijn grenzen kreeg prioriteit.

Als iemand met extreem please gedrag was dit een hele opgaven.

Voor mezelf kiezen was geen optie

Hoewel ik er ook voor mijn burn-out bewust van was dat de pijnklachten me iets duidelijk wilde maken, deed ik er precies niets mee.

Ik kón er niets mee omdat ik dacht altijd maar door te moeten gaan, geen tijd te hebben voor rust en voor mezelf kiezen was geen optie.

Pas tijdens mijn burn-out heb ik dit besef ook daadwerkelijk kunnen toepassen in mijn leven.

Het werd me namelijk steeds meer duidelijk dat de pijn toenam op momenten dat ik:

• Geen hulp vroeg terwijl ik dit wel hard nodig had
• Mijn grenzen voorbij ging
• ‘Ja’ zei terwijl ik diep van binnen ‘nee’ voelde
• Stress of spanning ervoer
• Iets deed waar ik niet 100% achter stond

Oftewel: de pijn nam toe op momenten dat ik in ging tegen wat ík wilde of wat ik diep van binnen nodig had.

Het zorgde voor toename van pijn in mijn nek en schouders, migraine aanvallen of extreme pijn in mijn onderrug. De pijn was er altijd wel al, maar op bovenstaande momenten nam het direct toe.

Ik leerde steeds beter luisteren naar mijn lichaam

Deze bewustwording heeft me geholpen om steeds beter naar mijn lichaam te leren luisteren en te doen wat voor mij goed is. Ik leerde pijn zien als signaal. Een (not so) friendly reminder dat ik niet deed wat het beste voor me was.

Vanaf dat moment ben ik dan ook gaan bijhouden wat voor toename van pijn zorgde zodat ik daar duidelijk inzicht in kreeg. Daarbij ging ik bijhouden op wat voor momenten ik me juist heel goed voel en bijna geen pijnklachten had.

Door dit zo inzichtelijk te maken werd me steeds duidelijker hoe belangrijk het is om keuzes te maken die voor mij het beste voelen.

Om dingen te doen waar ik plezier uit haal, die me verder helpen en waar ik blij van wordt. Maar ook om grenzen aan te geven, ‘nee’ te zeggen en hulp te vragen.

Lees ook: Nee zeggen moeilijk? 5 Nuttige tips om het makkelijker te maken >>

Pijn als graadmeter

Tegenwoordig zie ik toename van pijn als graadmeter. Het zet me dan ook meteen aan het denken:

• In wat voor situatie zit ik nu?
• Wat voel ik diep van binnen, wat zegt mijn gevoel?
• Welke gedachten spelen er op? Belemmerende overtuigingen, negatieve gedachten?
• Wat is de trigger voor de toename van pijn?
• Wat wil mijn lichaam me duidelijk maken?
• Welke keuze heb ik nog meer en hoe voelt die?
• Heb ik afgelopen dagen te veel van mijn lichaam gevraagd?

Het feit dat ik me snel bewust ben en dus direct kan schakelen helpt me om te doen wat goed is. Denk aan een afspraak die gepland staat waar ik op dat moment helemaal geen zin, tijd of energie voor heb. Dat geeft me een onrustig gevoel en de kans dat klachten toenemen is groot.

Ik ervaar dan ook altijd een grote golf van rust over me heen wanneer ik deze heb afgezegd. Dit bevestigd voor mij: het was de juiste keuze.

Dat mijn lichaam zo reageert op iets, betekent dat het op dat moment niet bij me past. En de reactie dat ik me rustig voel en pijn afneemt op het moment dat ik de afspraak af zeg, zegt voor mij genoeg.

Dit is overigens precies wat ik maanden lang had voordat ik een burn-out kreeg. Iedere ochtend als ik moest werken had ik een zwaar gevoel en deed mijn hele lichaam zeer.

Ik was enorm prikkelbaar en kon om alles huilen. Wanneer ik toch de moed had verzameld om me ziek te melden, voelde ik me meteen opgelucht en rustig.

Mijn lichaam bood zo intens veel weerstand omdat – en dat zie ik nu achteraf – ik iets deed wat niet bij me paste. 

Soms weet ik het niet en dat is ook oké

Op sommige momenten kan ik me afvragen waar de pijn vandaan komt of wat het me wil vertellen maar weet ik het gewoon echt niet. Dat is ook oké. Alsnog neem ik dan mijn rust en zorg ik goed voor mezelf.

Er zijn ook momenten dat het puur een fysieke reden heeft; te veel gedaan, te lang een bepaalde houding aangenomen etc. Maar in veel gevallen probeer ik te kijken naar wat het me wil zeggen.

Pijn zien als signaal gaf me vertrouwen in genezing

Doordat ik pijn op een andere manier leerde bekijken, werd ik me ervan bewust dat ik mezelf kan helen. Niet door me te richten op de pijn, maar door te kijken naar wat er achter zit. Naar wat de pijn me daadwerkelijk wil vertellen.

Want ik geloof dat als ik de daadwerkelijke boodschap kan oplossen, de pijn zal afnemen en wegtrekken. Omdat het dan geen doel meer heeft.

Dat is niet iets wat vandaag op morgen gebeurd, de pijn zit er al zo’n lange tijd waardoor het ook tijd nodig heeft om weer af te bouwen. Maar vertrouwen dat ik mezelf kan helen heb ik zeker.

De pijn beheerst me niet meer

Als ik nu terugkijk naar 11 jaar terug, toen de pijn begon, heb ik echt al veel gewonnen. Want waar het jarenlang dagelijks om extreme pijn ging die niet te onderdrukken viel, speelt de pijn zich nu meer af op de achtergrond. Het is er vaak wel, maar het beheerst me niet meer.

Ik kan gewoon functioneren, werken, koken. Ik kan léven. Dat verschil is ontstaan sinds ik bezig ben met persoonlijke ontwikkeling en met mijn leven vormgeven op een manier die bij me past.

Maar ook door belemmerende overtuigingen onder de loep te nemen, te werken aan mijn mindset, opgekropte emoties en oude trauma’s te helen.

Stapje voor stapje kom ik steeds dichter bij mijn kern en steeds meer neemt mijn leven vorm op een manier die bij mij past. Door al deze veranderingen heb ik intens veel vertrouwen gekregen in het feit dat ik mezelf kan helen.

Ik vertrouw erop dat als ik zo blijf werken aan mezelf, blijf luisteren naar mijn lichaam en blijf doen wat voor mij het beste is, ik me alleen maar beter ga voelen.

Er is nog genoeg wat opgeruimd mag worden, oude pijn die soms nog de kop opsteekt, beperkte overtuigingen, stress.

Maar het vertrouwen dat mij dit lukt en dat ik hier 100x beter uit ga komen heb ik zeker.

Ook interessant: Hoe je denkwijze klachten in stand kan houden (en hoe je dit loslaat) >>

Wat als je iedere dag extreme pijn hebt?

Waarom ik dit verhaal met je wil delen is omdat ik jaren terug, dag in dag uit, extreem veel pijn had. Zitten was vaak geen optie door de pijn in mijn rug, dagelijks had ik hoofdpijn en mijn nek en schouders voelde altijd verzuurd. Daarbij had ik minimale energie.

Als je mij toen had verteld dat de pijn me iets duidelijk wil maken, was ik waarschijnlijk boos op je geworden. Net zoals jij misschien getriggerd wordt door deze blog.

Dat mag, laat dat gevoel er ook zeker zijn. Maar als ik toen wist, wat ik nu weet, had ik mezelf een hoop ellende kunnen besparen.

Mij heeft het enorm geholpen om mijn leven in te richten op een manier die écht bij me past. Maar ook om keuzes te maken voor mezelf en vanuit mijn hart.

Dus geen persoonlijk begeleider meer in de gehandicaptenzorg, maar een eigen, online onderneming. Nee zeggen als het niet goed voelt, op tijd rust nemen en mijn grenzen bewaken, hulp vragen als het nodig is.

Pijn als signaal: 4 Vragen die je jezelf kunt stellen

Dus als jij je nu afvraagt hoe je dit kunt toepassen in je eigen leven, pak dan nu pen en papier en beantwoord onderstaande vragen:

1. Welke factoren in mijn leven zorgen voor stress of voelen zwaar? → een ongezonde relatie, werk wat niet (meer) bij je past, een (te) zware studie.
2. Wat zijn mijn overtuigingen over mezelf? → Ik heb geen tijd om rust te nemen, mijn werkgever kan niet zonder me, als iemand anders het niet doet doe ik het wel, nee zeggen is geen optie.
3. Wat zijn triggers voor toename van pijnklachten? → Stress, tegen je gevoel ingaan, geen hulp vragen, ‘ja’ zeggen terwijl je ‘nee’ bedoelt.
4. Op welke momenten voel ik me over het algemeen goed en heb ik minder last van pijn? → Wanneer je bij vrienden bent, als je je hobby uitvoert, wanneer je iets doet waar je blij van wordt.

Door dit in kaart te brengen wordt het ook makkelijker om de signalen van pijn te leren herkennen. Je weet dan uiteindelijk: “hey, dit is zo’n situatie die me stress geeft”, vervolgens kun je meteen gaan kijken wat je nú kunt doen om de situatie beter te maken voor jezelf.

Bijvoorbeeld iemand om hulp vragen, nadenken over een oplossing in plaats van te gaan piekeren of praten over wat je voelt.

Tegelijkertijd krijg je duidelijk inzicht in jouw overtuigingen; denk je juist positief of negatief? Telkens wanneer je je ervan bewust bent dat je negatief denkt, kun je die gedachten vervangen voor iets positiefs.

Je lichaam werkt voor je, niet tegen je

Ik ben ervan overtuigd dat je lichaam altijd vóór je werkt, niet tegen je. Pijnklachten willen je iets duidelijk maken; dat je niet op de goede weg zit, dat je iets doet wat niet bij je past, dat je je grenzen voorbij gaat.

Wat daarin meespeelt zijn de overtuigingen die jij over jezelf hebt: vertel jij jezelf dat je áltijd pijn hebt? of zeg jij iedere dag dat je gezond en fit bent?

Waar het om draait is: welke factoren (extern en intern) spelen een rol in toename of instandhouding van de pijnklachten en wat kun jij doen of veranderen om dit te verlichten?

Nu ik doe wat goed voor míj is, voel ik me beter

Pijn leren zien als signaal heeft mijn leven echt een stuk fijner gemaakt. Het helpt me om de juiste keuzes te maken, om mijn gevoel te volgen en om te doen wat voor míj het beste is.

Om niet continu verantwoording te nemen voor anderen, altijd maar ‘ja’ te zeggen en het voor alles en iedereen goed te willen doen. Want juist nu ik het vaker goed voor mij doe, voel ik me echt stukken beter.

Zorg goed voor jezelf, onderzoek welke factoren je niet dienen en hoe je dit kunt aanpassen zodat het wél bij je past. Wanneer je pijn leert zien als signaal met een boodschap, wordt het makkelijker om er mee om te gaan.

Je weet dan namelijk dat het je iets wil vertellen, iets waar jij met liefde naar mag luisteren om het beste te doen voor jezelf.

Kun jij pijn als signaal zien? Als iets wat jou iets duidelijk wil maken? Wat helpt jou daarbij? Leuk als je het laat weten in een reactie!

---

Lees ook:

• Mijn visie over ziekte door disbalans, blokkades en overtuigingen >>
• 7 Redenen waarom aan jezelf denken niet egoïstisch is >>
• Kiezen voor jezelf: 9 Redenen om er een gewoonte van te maken >>

---