Sta jij ooit stil bij wat je allemaal al bereikt heb? Denk jij wel eens terug aan waar je een paar jaar geleden stond? We vergeten soms stil te staan bij wat we ondertussen allemaal al bereikt hebben en denken meer aan wat we nog niét bereikt hebben. Jammer! Aan jezelf werken is een heel proces wat jaren kan duren, toch is het belangrijk regelmatig stil te staan bij waar je ondertussen staat. Je zult zien dat je al m eer bereikt hebt dan je dacht!
Stilstaan bij wat je allemaal bereikt hebt, doe jij het vaak genoeg?
Als je een chronische ziekte hebt, wil je leren om hier zo goed mogelijk mee om te gaan. Je gaat aan jezelf werken, wilt dingen in je leven verbeteren, gaat dingen loslaten en doet er alles aan om anders in het leven te kunnen staan.
Dit is een behoorlijke opgaven en het vraagt veel van je, zowel lichamelijk als mentaal. Maar dit is het natuurlijk wel waard als je je er uiteindelijk beter door voelt en gemakkelijker met je ziekte en moeilijke situaties om kunt gaan. Het kost veel tijd om aan jezelf te werken en om dingen los te kunnen laten, het kan erg confronterend zijn waardoor dit ook vaak samen gaat met veel emotie. Maar dat is niet erg!
Perfectionisme VS Nathalie 0-1
“Ik heb ook wel eens mijn bed huilend opgemaakt omdat het dekbedovertrek helemaal gekreukeld was omdat ik het te lang in de droger had gedaan, maar strijken was geen optie, jammer dan. Onder die kreukels slaap ik vast niet minder goed.
Op dat moment vond ik het echt ellendig, omdat mijn perfectionisme de overhand nam en ik dat dekbedovertrek liever zonder kreukels zag. Als reactie krijg ik meteen meer spanning en pijn in mijn lichaam, omdat er een situatie voordoet waar ik veel moeite mee heb. Maar omdat het geen optie is om het hele dekbedovertrek te strijken heb ik toch het bed opgemaakt. (Met moeite..) Gelukkig heb ik die avond toch gewoon goed geslapen, haha.”
In deze situatie heb ik niet toegegeven aan mijn perfectionisme, omdat ik dat juist los wil kunnen laten. Die dag zat ik ook niet goed in mijn vel, wat er mede voor zorgde dat ik er enorm veel moeite mee had. Maar doordat ik toch streng voor mezelf ben geweest en niet heb toegegeven kan ik nu beter met zo’n zelfde situaties omgaan. Dit komt omdat ik heb kunnen ervaren dat ik er niet slechter door heb geslapen en dat het eigenlijk ook niet uit maakt of er nou een kreukel in zit of niet.
Wat is nou echt belangrijk?
Het is belangrijk om deze moeilijke en vervelende situaties onder ogen te komen, en te doen wat goed voor je is in plaats van wat van jezelf ‘moet’. Sinds ik samenwoon heb ik al veel moeten loslaten om het voor mezelf allemaal wat draaglijker te maken. Want als het puntje bij paaltje komt, wat is dan belangrijker: goed voor je lichaam zorgen of alles perfect doen?
Juist, dat dacht ik ook. Maar toch blijft het moeilijk om dingen los te laten, zeker als je steeds weer dingen tegenkomt die je eigenlijk los moet laten. Geef jezelf hier dus ook de tijd voor, dit proces hoeft niet in een top tempo te gaan. Dit is ook niet haalbaar, dus verlang dit ook niet van jezelf. Het belangrijkste is dat je niet opgeeft en op jouw tempo doorzet. Zie het als een investering in jezelf, uiteindelijk heb je er profijt van. Voor de rest van je leven.
Maar, sta jij wel eens stil bij wat je allemaal al bereikt hebt?
Vaak zijn we geneigd te kijken naar wat we nog moeten leren, wat we nog willen leren, wat daar allemaal voor moet gebeuren etc. Maar, hoe ver ben je eigenlijk al gekomen? Waar stond je een jaar geleden? Hoe reageerde je toen op bepaalde situaties? Hoe stond je toen in het leven?
Afgelopen week besefte ik dat ik hier zelf ook te weinig bij stil sta bij wat ik heb bereikt. De was opvouwen is een taak waar ik lang mee bezig kon zijn, omdat ik alles netjes opgevouwen wil hebben. Dit lukte toen we net samen zijn gaan wonen nog erg goed. Maar in de loop van de tijd merkte ik dat er veel tijd ging zitten in het ‘perfect’ opvouwen van de was. Dit zorgde ervoor dat ik er steeds meer moeite mee had en mijn perfectionisme erger werd.
Dit wilde ik doorbreken, omdat ik er gewoon geen tijd voor heb om er zo lang mee bezig te zijn. Vanaf dat moment ben ik veel bewuster gaan opvouwen, en het kledingstuk aan de kant te leggen als het goed opgevouwen is. Dit gaat nu erg goed. Het kost mijn lichaam op deze manier een stuk minder energie.
Een oplossing in plaats van doorslaan in perfectionisme
Toen ik een paar dagen terug de was aan het opvouwen was, besefte ik dat ik al veel minder lang bezig ben met opvouwen. En dat goed nu ook echt goed genoeg is.
Ik frustreerde me omdat ik een shirtje niet netjes opgevouwen kreeg, na 2x proberen heb ik het shirtje op een kledinghanger gehangen. Daarna moest ik stiekem wel lachen. Ik ging even terug denken; een paar maanden terug zou ik zijn doorgegaan tot het perfect opgevouwen zou zijn. Maar nu heb ik het twee keer geprobeerd en me erbij neer gelegd dat het niet lukte en hiervoor een oplossing gezocht in plaats van stug door te gaan.
Op het moment zelf baalde ik van dat shirtje maar onbewust heb ik gekeken voor een oplossing en heb ik het losgelaten. Deze momenten worden uiteindelijk vanzelfsprekend. Toch was ik blij dat even het besef had dat het lang anders is geweest, dit zegt weer voor extra motivatie omdat je merkt dat je meer kunt dan je denkt 😀
“Als dingen moeizaam gaan wordt hier de nadruk op gelegd, vooral door jezelf. Als dingen goed gaan wordt dit als ‘normaal’ gezien.”
Kleine stapjes
Als je ergens aan werkt, is het heel belangrijk om ook trots te kunnen zijn op de kleine stappen die je maakt. Het is niet erg als je je doelen niet van de een op de andere dag bereikt. Dit zou je zelf waarschijnlijk graag willen, maar dit is niet haalbaar. Dus ga die strijd vooral niet aan.
Het belangrijkste is dat je beetje bij beetje vooruitgang boekt. En dit zal de ene dag beter gaan dan de andere, maar geef jezelf de kans om te leren.
Er is niks mis met een ’terugval’
Een terugval is ook helemaal niet erg, dit kan altijd gebeuren. Zolang je hierdoor niet meteen al je motivatie laat zakken is er niets aan de hand. Soms heb je zelfs een terugval nodig om even te beseffen hoe goed het eigenlijk gaat en hoe lang het geleden is dat je er zoveel moeite mee had. Dit werkt bij mij altijd wel bevorderend, als ik me bewust wordt van waar ik sta laat ik me veel minder snel uit de weg slaan; want ik heb immers al zoveel bereikt!
Het is dus belangrijk dat je je regelmatig stil staat bij wat je allemaal al bereikt hebt. Alleen op deze manier krijg je inzicht in waar je staat. En waarschijnlijk ben je verder dan dat je zelf in de gaten hebt 😉
Nou ben ik benieuwd: Doe jij dat? Regelmatig stilstaan bij wat je hebt bereikt? Laat het weten in een reactie!